Σχέδια δράκων για εύκολη αντιγραφή με μολύβι, όμορφο, δροσερό χρώμα βήμα προς βήμα

Περιεχόμενο

Η εικόνα ενός δράκου που υπάρχει στους μύθους πολλοί πολιτισμοί, έχει τα δικά του τοπικά χαρακτηριστικά. Εκτός από τις ιδιαιτερότητες της σχεδίασης μεμονωμένων ειδών αυτών των πλασμάτων, περιλαμβάνει ορισμένα στάδια, χωρίς τα οποία γίνεται πιο δύσκολο να γίνει ένα υψηλής ποιότητας σχέδιο ή αντιγραφή ενός δράκου.

Ανατομικά χαρακτηριστικά του μυθικού ερπετού που λαμβάνονται υπόψη στο σχέδιο

Ο δράκος είναι ένα αρπακτικό ερπετό που μοιάζει με δεινόσαυρο, με μεγάλα φτερά, αιχμηρά δόντια, νύχια και λέπια. Είναι ένα μεγάλο και επομένως βαρύ πλάσμα, επομένως για να κινηθεί στην ξηρά ή στον αέρα χρειάζεται ένα δυνατό σώμα, το οποίο συνήθως έχει καλά καθορισμένους μύες και πολύ ισχυρές βάσεις για τα ογκώδη φτερά του.

Στα περισσότερα σχέδια αυτού του ερπετού, απεικονίζεται με ένα προεξέχον στήθος, φουσκωμένα πόδια και μια ουρά με αιχμές. Το μέγεθος του κεφαλιού είναι ανάλογο με το μέγεθος του σώματος και τη σωματική διάπλαση του δράκου.

Ένα μεγάλο και ογκώδες κεφάλι σχεδιάζεται με ένα μεγάλο και αδέξιο σώμα, ενώ οι δράκοι με μικρά στενά κεφάλια είναι πιο λεπτοί και σε φόρμα. Δεδομένου ότι αυτά τα πλάσματα δεν υπάρχουν στη φύση, οι ρεαλιστικοί πίνακες πολλών τύπων δράκων θα απαιτούν θραύσματα από τα σώματα πραγματικών ζώων ως βάση για την αντιγραφή. Διαφορές στην εμφάνιση και τη σωματική διάπλαση ορισμένων από τα πιο συνηθισμένα είδη δράκων:

Τύποι Δράκων	Ιδιαιτερότητες
ευρωπαϊκός	Κλασικοί δράκοι καλυμμένοι με λέπια με 4 πόδια και 2 φτερά. Απεικονίζονται ως κακοί και αιμοδιψείς. Στη βόρεια Ευρώπη υπάρχουν επίσης μύθοι για δίποδους φτερωτούς δράκους, οι οποίοι συχνά ταξινομούνται ως wyverns.
Πολυκεφαλικό	Έχουν 2 ή 4 πόδια και 2 ή περισσότερα κεφάλια, αλλά η υπόλοιπη σωματική τους δομή δεν διαφέρει από τους συνηθισμένους δράκους.
Ανατολικός	Απεικονίζονται ως χαρούμενοι και φιλικοί. Στην ανατολική κουλτούρα, οι δράκοι έχουν ένα μακρύ, καμπυλωτό σώμα χωρίς φτερά, μέρη του οποίου είναι καλυμμένα με γούνα ή φτερά, και κοντόχοντρα πόδια με μια τεράστια βάση, παρόμοια με εκείνα των πτηνών. Οι Κινέζοι δράκοι έχουν 5 δάχτυλα, οι Κορεάτες δράκοι έχουν 4 δάχτυλα και οι Ιάπωνες δράκοι έχουν 3 δάχτυλα.
Νερό	Μπορεί να είναι χωρίς λέπια και καλυμμένα με πτερύγια, καθώς ζουν κάτω από το νερό. Οι δράκοι του νερού απεικονίζονται μερικές φορές χωρίς φτερά, οπότε μοιάζουν με θαλάσσιο φίδι.
Ινδός	Πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων, οι Αμερικανοί Ινδιάνοι λάτρευαν το «φτερωτό φίδι» Quetzalcoatl και παρόμοιες θεότητες, οι οποίες στη μη ανθρώπινη μορφή τους είχαν την εμφάνιση φτερωτών φιδιών που μοιάζουν με δράκο και φτερά που κάλυπταν ολόκληρο το σώμα τους ή μόνο τα φτερά τους.
Χωρίς πόδια	Φτερωτοί ελικοειδής δράκοι χωρίς πόδια.

Πώς να σχεδιάσετε έναν απλό δράκο βήμα προς βήμα

Τα σχέδια δράκων για αντιγραφή τους απεικονίζουν με 2 ή 4 πόδια, ένα ζευγάρι φτερών και μια μακριά ουρά. Εκτός από τον σχηματισμό του σκελετού, όταν σχεδιάζετε αυτό το πλάσμα, θα πρέπει είτε να περιγράψετε λεπτομερώς το μυϊκό κάλυμμα είτε να καλύψετε το σώμα με συμπαγή πανοπλία δράκου.

Συνήθως, το σώμα αυτού του ερπετού είναι καλυμμένο με αιχμές και βαριές λέπια. Η περιγραφή της δημιουργίας ενός κανονικού τετράποδου φτερωτού δράκου δίνεται με γενικά χαρακτηριστικά, επιτρέποντάς σας να δημιουργήσετε μια βάση για ένα σχέδιο υψηλής ποιότητας με επακόλουθη ελευθερία αυτοσχεδιασμού.

Αρχικά, σχεδιάστε ένα σκίτσο ή έναν σκελετό δράκου. Για να το πετύχετε αυτό, μπορείτε να συνδυάσετε τον σκελετό ενός σκύλου, ο οποίος είναι κατάλληλος λόγω του προεξέχοντος στήθους και της γενικής σωματικής διάπλασης, με τα φτερά μιας νυχτερίδας. Το στήθος του σκύλου, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται επίσης όταν σχεδιάζουμε δεινόσαυρους.

Δεν είναι απαραίτητο να σχεδιάσετε κάθε οστό λεπτομερώς. Για το σκίτσο, αρκεί να σημειώσετε τον κορμό, την πλάτη, το κρανίο και το άκρο του ρύγχους με κύκλους διαφορετικών μεγεθών, ο μεγαλύτερος από τους οποίους χρησιμοποιείται για τον κορμό, και επίσης να σχεδιάσετε γραμμές για τα άκρα, την ουρά και κάθε μέρος των φτερών. Εάν ο σκελετός αποδειχθεί αδέξιος, μπορείτε να μειώσετε το μήκος του λαιμού και των ποδιών και να αυξήσετε το στήθος.

Για να δημιουργήσετε έναν ισορροπημένο σκελετό, θα πρέπει να ακολουθήσετε αυτές τις οδηγίες:

Ο λαιμός του δράκου ξεκινάει από το πίσω μέρος του κρανίου, όχι από το κάτω μέρος.
Το γόνατο πρέπει να είναι στο ίδιο επίπεδο με τον αγκώνα, ακόμα κι αν το σώμα είναι σε θέση ημικαθίσματος ή έτοιμο για άλμα.
Το μέγεθος των φτερών είναι ευπρόσδεκτο, το ελάχιστο μέγεθός τους πρέπει να είναι ίσο με το σώμα. Ταυτόχρονα, πρέπει να έχουν τέτοιο μέγεθος ώστε ο δράκος να μπορεί να τα κουνάει. με μικρά φτερά, αυτό το ερπετό δεν θα πετάξει.
Θα πρέπει να υπάρχει χώρος μεταξύ των γοφών και του στήθους. όσο πιο φαρδύ είναι, τόσο πιο κινητά θα φαίνονται τα πίσω πόδια.
Το τελευταίο βήμα στη δημιουργία του σκίτσου είναι η σχεδίαση των αρθρώσεων των άκρων, θα πρέπει να επισημαίνονται για μια φυσική εμφάνιση των ποδιών του δράκου. Τα πόδια και τα δάχτυλα των ποδιών σχεδιάζονται αργότερα. Η θέση των αρθρώσεων καθορίζει τόσο τη στάση του σώματος όσο και την αρμονία της φιγούρας του δράκου. Για παράδειγμα, μπορείτε να εστιάσετε στη θέση των αρθρώσεων του σκελετού του σκύλου και στα οστά των φτερών της νυχτερίδας, προσπαθώντας να σημειώσετε όσο το δυνατόν ακριβέστερα με μικρούς κύκλους τις καμπύλες κάθε άκρου, ξεκινώντας από τις βάσεις τους, καθώς και τη θέση του κεφαλιού και του ρύγχους.

Αφού σχεδιάσετε τον σκελετό, θα πρέπει να τον καλύψετε με μύες μέχρι την ουρά και τα πόδια. Για να το πετύχετε αυτό, μπορείτε να συνδυάσετε τον μυϊκό ιστό ενός αλόγου και ενός σκύλου. Οι μύες των ποδιών του αλόγου καλύπτουν την περιοχή από τη βάση των φτερών μέχρι την αρχή των χεριών του.

Για να αποφύγετε τη χρήση παραδειγμάτων ζώων κάθε φορά που σχεδιάζετε, μπορείτε να θυμάστε τη θέση μεμονωμένων μυϊκών περιοχών συσχετίζοντάς τες με διαφορετικά πράγματα. Για παράδειγμα, στο στήθος μπορείτε να δείτε μια καρδιά με πόδια και 3 οβάλ, οι περιοχές των ποδιών κάτω από τον αγκώνα και το γόνατο μοιάζουν με κουνάβια και η βάση των μυών του πίσω ποδιού μοιάζει με καβούρι.

Τα πίσω πόδια πρέπει να είναι πιο δυνατά από τα μπροστινά. Όσο πιο λεπτομερής είναι ο μυϊκός μηχανισμός, τόσο πιο εκφραστικός θα είναι ο δράκος. Αν το σώμα του είναι καλυμμένο με βαριά λέπια ή πανοπλία, δεν θα χρειάζεται μυϊκή περιποίηση, θα αρκεί απλώς να δώσεις το σχήμα του σώματος. Ταυτόχρονα, οι προσεκτικά σχεδιασμένοι μύες μπορούν να διακοσμηθούν με ζυγαριές ή πανοπλίες. Μπορεί να υπάρχει οποιοσδήποτε αριθμός δακτύλων στα πόδια, το κύριο πράγμα είναι ότι τα μεσαία είναι επισημασμένα. Μαζί με τα δάχτυλα, σχεδιάζονται και τα πόδια.

Επόμενος:

Για να δημιουργήσετε το πόδι, σχεδιάστε έναν κύκλο στη βάση του ποδιού και έναν άλλο μικρότερο κύκλο από κάτω, μέσω του οποίου, ξεκινώντας από τον άνω κύκλο, σχεδιάστε γραμμές των δακτύλων, αλλάζοντας τη γωνία σύμφωνα με την επιφάνεια καθώς ξεπερνούν τον κάτω κύκλο.
Στο τέλος κάθε δακτύλου, σχεδιάζεται ένας μικρός κύκλος, καθένας από τους οποίους βρίσκεται ελαφρώς ψηλότερα καθώς απομακρύνεται από αυτόν που τον σχεδιάζει. Το μεσαίο δάχτυλο ή τα μεσαία δάχτυλα πρέπει να τελειώνουν με τους μεγαλύτερους κύκλους και ο κύκλος που βρίσκεται πιο μακριά από το δάχτυλο έλξης τραβιέται μικρός.
Μεταξύ των ακραίων κύκλων των δακτύλων και του αρχικού κάτω κύκλου του ποδιού, σχεδιάζεται ένας άλλος κύκλος σε κάθε δάχτυλο, ο οποίος θα πρέπει να είναι μικρότερος από τον αρχικό κύκλο, αλλά μεγαλύτερος από τους κύκλους των άκρων των δακτύλων.
Τα άκρα των δακτύλων είναι διακοσμημένα με καμπυλωτά νύχια.
Όλοι οι κύκλοι συνδέονται με γραμμές στο εξωτερικό, μετά τις οποίες μπορούν να διαγραφούν.
Τα δάχτυλα και τα πόδια συμπληρώνονται με πτυχές δέρματος.

Όταν σχεδιάζετε την ουρά, θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι έχει 2 πλευρές, οι οποίες παχαίνουν και λεπταίνουν στην εικόνα καθώς η ουρά εκτείνεται και λυγίζει. Η γραμμή του που βγαίνει από τη σπονδυλική στήλη θα είναι η κεντρική. Και οι δύο πλευρές της προκύπτουσας τρισδιάστατης ουράς σχεδιάζονται με βάση αυτήν. Η κεντρική γραμμή της ουράς μπορεί να σβηστεί ή να διακοσμηθεί με αιχμές ή πτερύγια. Στο τέλος του μπορείτε επίσης να σχεδιάσετε ένα πτερύγιο, ένα βέλος, καρφιά, ένα ρόπαλο και παρόμοιες διακοσμήσεις δράκου.

Αυτό το παράδειγμα περιγράφει το σχέδιο ενός πλήρως θωρακισμένου δράκου, αλλά αν σκοπεύετε να το διακοσμήσετε με λέπια μόνο εν μέρει, πριν σχεδιάσετε την πανοπλία, πρέπει να προσδιορίσετε ποιες περιοχές του σώματος αυτού του ερπετού χρειάζονται μεγαλύτερη προστασία. Ο λαιμός, το στήθος, το ρύγχος, τα δάχτυλα των ποδιών, η κοιλιά και η πλάτη είναι πιο ευάλωτα σε μια μάχη από τα πλευρά.

Τα βαριά λέπια στα φτερά, στις βάσεις τους, στους εσωτερικούς αγκώνες των μπροστινών ποδιών και στα γόνατα θα περιορίσουν την κίνηση αυτών των άκρων, επομένως η θωράκιση δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε αυτές τις περιοχές. Η ουρά, όπως και τα πόδια, μπορούν να προστατευτούν εν μέρει καλύπτοντάς την με βαριά λέπια στο πάνω και στο κάτω μέρος.

Καταρχάς, πρέπει να επιλέξετε το σχήμα των ζυγών, η υφή των οποίων θα αναπαραχθεί σε διαφορετικές κλίμακες σε κάθε μέρος του σώματος του δράκου. Για να διατηρηθεί η ευελιξία των κινούμενων μερών του σώματος με ένα συμπαγές κέλυφος, καλύπτονται με μικρές κλίμακες, οι οποίες μπορούν να υποστηρίξουν όλο και πιο χαλαρά το επιλεγμένο σχήμα των ζυγών καθώς μειώνονται. Για τις κλίμακες, συνήθως χρησιμοποιούνται ανώμαλα οβάλ ή τρίγωνα, προαιρετικά διακοσμώντας τα με μικρές προεκτάσεις ή αιχμές.

Το πρόσωπο του δράκου δεν χρειάζεται λέπια, εκτός από τις περιοχές γύρω από τα μάτια του. Για να δώσετε στον δράκο κάποια προσωπικότητα, μπορείτε να σχεδιάσετε αιχμές στη βάση του κρανίου, οι οποίες θα μεγαλώνουν σε κέρατα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ο λαιμός, το στήθος, η κοιλιά, το μπροστινό και το πίσω μέρος των ποδιών, μέχρι τις βάσεις τους, την πλάτη, αλλά και η ουρά από πάνω και από κάτω είναι καλυμμένα με βαριές πλάκες από λέπια. Οι μεσαίες κλίμακες θα πρέπει να καλύπτουν τις περιοχές μεγάλης πανοπλίας, το σχέδιο της ουράς πανοπλίας μπορεί να ολοκληρωθεί με ένα πλευρικό στρώμα μεσαίων ζυγών.

Τα φτερά μένουν χωρίς λέπια ακόμα κι αν το κέλυφος είναι συμπαγές, οι υπόλοιπες περιοχές καλύπτονται ομοιόμορφα με γραμμές από λέπια κατάλληλου μεγέθους. Οι πλευρικές πλάκες μπορούν να τραβηχτούν τόσο βαριές όσο η κύρια θωράκιση, ενώ τα κινητά μέρη των ποδιών καλύπτονται με μικρές κλίμακες. Ο δράκος είναι ζωγραφισμένος.

Συμβουλές για τη σχεδίαση συμπαγούς πανοπλίας μπορούν επίσης να εφαρμοστούν όταν συνδυάζονται με μύες.

Εικόνες δράκων για σκίτσο με μολύβια

Τα σχέδια δράκων για αντιγραφή φαίνονται πιο φωτεινά λόγω της έμφασης στα προσωπικά χαρακτηριστικά του ζώου. Το σχέδιο θα είναι πιο πολύχρωμο αν δώσετε σε αυτόν τον χαρακτήρα έναν ξεχωριστό χαρακτήρα. Λόγω της νοημοσύνης και της απειλητικής εμφάνισής τους, οι δράκοι συχνά απεικονίζονται με διάφορα χαμόγελα, πονηρά χαμόγελα και δυσοίωνα συναισθήματα όταν σχεδιάζονται. Είναι επίσης καλό να χρησιμοποιήσετε κρανία δεινοσαύρων, αρπακτικά ζώα, ψάρια, ερπετά και πρόσωπα πραγματικών ανθρώπων για έμπνευση.

Μερικοί καλλιτέχνες συχνά εμπνέονται από αυστηρούς πολιτικούς, στρατιωτικούς ή επιχειρηματίες όταν σχεδιάζουν αυτά τα πλάσματα, αλλά οι δράκοι δεν χρειάζεται απαραίτητα να απεικονίζονται ως κακοί. οποιοσδήποτε λαμπρός χαρακτήρας θα κάνει γι' αυτούς. Για να προσθέσετε μοναδικότητα στον δράκο, μπορείτε να προσθέσετε διακοσμήσεις, ουλές, σημαίες, συνδέοντας το σχέδιο με έναν θρύλο ή επινοώντας την ιστορία του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σχεδίασης.

Οι ακόλουθες συμβουλές θα είναι επίσης χρήσιμες:

Επιπλέον ατομικότητα μπορεί να δοθεί σε έναν δράκο από την τοποθέτηση, τον τύπο και την έκφραση των ματιών. Σύμφωνα με τους καλλιτέχνες φαντασίας, η παρουσία κορών στα μάτια του δράκου κάνει αυτούς τους χαρακτήρες πιο ανθρώπινους, ενώ οι μικρές κόρες ή η απουσία κορών κάνουν τον δράκο να φαίνεται άγριος. Τα μισοκλειστά μάτια μπορεί να φαίνονται αδιάφορα και αλαζονικά, τα σκοτεινά θα προσθέσουν απειλητικότητα στην εικόνα και τα ορθάνοιχτα μάτια δίνουν την εντύπωση περιέργειας και καλής θέλησης. Όταν σχεδιάζετε μάτια δράκου, είναι χρήσιμο να συνδυάσετε τα χαρακτηριστικά των ερπετοειδών και των ανθρώπινων ματιών.
Το σχέδιο ενός δράκου θα πάρει χρόνο, αλλά δεν είναι απαραίτητο να είστε προσεκτικοί σε αυτή τη διαδικασία. Στα σβησμένα και συμπληρωμένα σχέδια, μπορείτε σταδιακά να βρείτε τις πιο κατάλληλες χειρονομίες και συναισθήματα.
Η δημιουργία της εικόνας ενός δράκου μπορεί να γίνει ευκολότερη σκιαγραφώντας εκ των προτέρων τη σιλουέτα του, η οποία περιλαμβάνει τις κύριες διακριτικές ιδιότητες αυτού του ερπετού.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των δράκων είναι τα λέπια τους. Εκτός από τις συνήθεις κλίμακες και τις πλάκες θωράκισης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οτιδήποτε, το κύριο πράγμα είναι ότι δεν αποκλίνει από την έννοια του σχεδίου. Φτερά, γούνα, ακόμη και ανόργανες υφές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σώμα του δράκου.
Για να τονίσετε το μέγεθος του δράκου, μπορείτε να προσθέσετε διάφορα πουλιά, ζώα, κτίρια ή τοπία στο σχέδιο. Το μέγεθος του σώματος, όπως και με άλλα ερπετά, μπορεί να υποδεικνύει την ηλικία του δράκου. Για παράδειγμα, όσο βαρύτερο, πιο ογκώδες και αγκαθωτό είναι, τόσο μεγαλύτερος είναι και αντίστροφα, οι νεότεροι δράκοι είναι πιο χαριτωμένοι και λεπτότεροι.
Η εικόνα του δράκου μπορεί να συμπληρωθεί με τη βοήθεια του περιβάλλοντός του, το οποίο θα πρέπει επίσης να ταιριάζει με το χρωματισμό αυτού του χαρακτήρα. Για αντίθεση, αυτό το ερπετό μπορεί να απεικονιστεί σε φωτεινότερα χρώματα σε σύγκριση με το φόντο ή, αντίθετα, το φόντο μπορεί να γίνει πιο φωτεινό. Εκτός από τα φυσικά αντικείμενα, μπορείτε να προσθέσετε, για παράδειγμα, καπνό, σπινθήρες, σκόνη και κεραυνούς. Η σκουρόχρωση ορισμένων περιοχών του σώματος σύμφωνα με την κατεύθυνση του φωτισμού θα επισημάνει περιοχές του σώματος του δράκου που θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της προσοχής του θεατή. Το φως που κατευθύνεται από κάτω θα κάνει την εικόνα πιο τρομακτική.
Ο νόμος του μεγέθους δεν πρέπει να αγνοηθεί. Τα αντικείμενα που βρίσκονται πιο μακριά από τον θεατή είναι λιγότερο λεπτομερή και σχεδιάζονται μικρότερα ή ελαφρώς θολά. Αυτά μπορεί επίσης να είναι μέρη του σώματος του δράκου, τα οποία μπορούν να σχεδιαστούν μεγαλύτερα με αυτόν τον τρόπο.
Η παρουσία ορίων ποικίλης σαφήνειας σε ένα σχέδιο θα το κάνει πιο τρισδιάστατο. Αυτό ισχύει τόσο για τα δευτερεύοντα αντικείμενα όσο και για τον κύριο χαρακτήρα. Είναι καλύτερο να σχεδιάζετε τα πιο ευκρινή όρια κοντά στο ρύγχος και τα μάτια, ενώ η θολή εικόνα των πιο απομακρυσμένων περιγραμμάτων του σώματος δημιουργεί την ψευδαίσθηση της κίνησης.
Για να αποφευχθεί η τυχαία σκίαση όσων έχουν ήδη σχεδιαστεί με το χέρι, τοποθετείται χαρτί στις ολοκληρωμένες περιοχές. Ορισμένα μέρη του σχεδίου σβήνονται περιοδικά καθώς αυτό αναπτύσσεται.
Η πληρότητα και ο πλούτος οποιουδήποτε σχεδίου εξαρτάται από την εφαρμογή του φωτός και της σκιάς. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να επιλέξετε μια πηγή φωτός και να σκιάσετε ελαφρώς τις περιοχές του σώματος που βρίσκονται μακριά από αυτήν.

Κινέζικη εικόνα

Οι παραδοσιακοί κινέζικοι δράκοι έχουν συνήθως μια χαρούμενη ή ουδέτερη προσωπικότητα. Οι απειλητικές και σοβαρές παραλλαγές τους είναι επίσης συχνές, αλλά όλες έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Οι δράκοι κινεζικού τύπου απεικονίζονται με χαίτη ή γούνα, κοντά, κοντόχοντρα πόδια, μακρύ, στριφογυριστό σώμα και συνήθως χωρίς φτερά.

Σχέδια δράκων για αντιγραφή εύκολα, όμορφα, δροσερά βήμα προς βήμα — Σχέδια δράκων για αντιγραφή, στη φωτογραφία ένας κινέζικος δράκος βήμα προς βήμα.

Οι συστάσεις που δίνονται προορίζονται για έναν από τους απλούς τρόπους σχεδίασης ενός κινέζικου δράκου, αλλά με τη βοήθειά τους μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε πιο σύνθετα σχέδια:

Αρχικά, θα πρέπει να σχεδιάσετε μια ομαλή γραμμή σε σχήμα S, της οποίας η κάτω καμπή είναι ευρύτερη από την άνω. Στο κάτω μέρος τελειώνει με μια άλλη μικρή στροφή, η οποία θα είναι το πίσω μέρος του κεφαλιού του δράκου. Όλη αυτή η γραμμή δεν χρειάζεται να είναι σαφής. σχεδιάζεται σε αρκετές κινήσεις.
Από κάτω από την κορυφή της κεντρικής γραμμής, αρχίζουν να σχεδιάζουν μια άλλη του ίδιου είδους, που τέμνεται σε ευρεία γωνία με την πρώτη γραμμή στις περιοχές μεταξύ των πτυχών της. Έτσι δημιουργείται το καμπυλωτό σώμα του κινέζικου δράκου που μοιάζει με κορδέλα. Αντί να συνεχίζεται η 2η γραμμή μετά την κάτω διασταύρωση, το σώμα συμπληρώνεται από μια άλλη γραμμή από κάτω, που προέρχεται από την καμπή της 2ης γραμμής λίγο πριν την κάτω διασταύρωση και συνδέεται με το κάτω άκρο της 1ης γραμμής.
Εκτός από τη χαίτη, το μουστάκι και την γενειάδα, οι Κινέζοι δράκοι έχουν τρίχες που μοιάζουν με φλόγα κατά μήκος της πλάτης τους, ξεκινώντας από το πίσω μέρος του κεφαλιού τους και συνεχίζοντας μέχρι την άκρη της ουράς τους. Και στις δύο πλευρές του άκρου της ουράς υπάρχουν από ένα ζεύγος κλώνων, με τις 2 τελευταίες κλώνους να ρέουν στην 3η κλώνο στη μέση που περιβάλλει την ίδια την άκρη. Τα μυτερά άκρα αυτών και όλων των άλλων κλώνων κατευθύνονται προς την ουρά. Τα ίδια τα νήματα τραβιούνται από το κεφάλι κατά μήκος της 2ης γραμμής σχήματος S που το σχηματίζει, σύμφωνα με τις καμπύλες του σώματος.
Σε αυτό και στα 3 επόμενα σημεία, χρησιμοποιούνται λεπτές γραμμές. Το κεφάλι δημιουργείται από ένα σκίτσο στο κάτω μέρος του σώματος, που σχηματίζεται από μια μικρή κάμψη προς τα αριστερά και προς τα κάτω. Ένα ελαφρώς επιμήκες ορθογώνιο κατασκευάζεται από αυτό, στο πάνω επίπεδο του οποίου σχεδιάζονται 2 μάτια. Το δεξί μάτι βρίσκεται μέσα στο ορθογώνιο κοντά στο αριστερό του περίγραμμα. Από το πάνω σημείο ανάμεσα στα μάτια, σχεδιάστε μακριές γραμμές και προς τις δύο κατευθύνσεις, με τούφες μαλλιών που αποκλίνουν ευρέως, περίπου 10 γραμμές για κάθε πλευρά. Οι ίδιες γραμμές χρησιμοποιούνται για να σχεδιάσετε την υπόλοιπη χαίτη, ξεκινώντας από την περιοχή πίσω από τα μάτια και φτάνοντας στην πρώτη τούφα μαλλιών από πίσω, και τα φαβορίτες που μετατρέπονται σε γένια.
Η γενειάδα αποτελείται από τούφες μαλλιών πανομοιότυπες σε σχήμα με τις πίσω τούφες, αλλά μικρότερου όγκου. Σχεδιάζεται κατά μήκος της κάτω και δεξιάς πλευράς του ορθογωνίου που είναι ορατό στον θεατή. Τα ρουθούνια σχεδιάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα μάτια, τοποθετώντας μικρότερους κύκλους σε απόσταση από τα μάτια και ελαφρώς κάτω από τη μέση του ορθογωνίου. Ο δράκος σχεδιάζεται με ανοιχτό στόμα, για το οποίο θα πρέπει να υπάρχει αρκετός χώρος μεταξύ των ρουθουνιών και του πηγουνιού. Από την πλευρά του πηγουνιού, κάτω από τα ρουθούνια, απελευθερώνονται μικρά μουστάκια, πανομοιότυπα με τα μαλλιά πάνω από τα μάτια.
Από αυτό το στάδιο, ξεκινά η λεπτομερής περιγραφή του δράκου. Οι τούφες των μαλλιών πάνω από τα μάτια σκιαγραφούνται στην κορυφή, κάτω και στα πλάγια, σχηματίζοντας απλωμένα, πυκνά φρύδια. Τα μάτια συνδέονται με ευθείες γραμμές με τους κύκλους των ρουθουνιών, από τους οποίους σχηματίζονται τα φτερά της μύτης και οι προς τα μέσα καμπυλωτές μπούκλες των ρουθουνιών. Τα ρουθούνια συνδέονται με την κυρτή άκρη της μύτης στη μέση στην κορυφή, η μύτη στην περιοχή μέχρι τα μάτια διασχίζεται από αρκετές γραμμές που καμπυλώνουν προς τα πάνω. Το μουστάκι σκιαγραφείται με τον ίδιο τρόπο όπως τα φρύδια.
Η γενειάδα εκτείνεται μέχρι τη χαίτη και η άκρη της άνω γνάθου τραβιέται κάτω από το μουστάκι. Το στόμα με τα χείλη συνεχίζεται λίγο πιο μακριά από τα μάτια και 2 προεξέχοντες κυνόδοντες σχεδιάζονται στις γωνίες της κάτω γνάθου. Ανάμεσά τους, ακριβώς κάτω από τη γενειάδα, υπάρχει μια μακριά, κωνική γλώσσα, και το ορατό τμήμα της άνω γνάθου ανάμεσα στο μουστάκι είναι διακοσμημένο με δύο πιο κοντά τοποθετημένους κυνόδοντες. Από πίσω από τα φτερά της μύτης, σχεδιάστε 2 μακριές κορδέλες από σγουρά μουστάκια που εκτείνονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις. από τα περιγραμμένα μαλλιά στο κεφάλι, δημιουργήστε μακριές καμπύλες από συμπαγείς όρθιες τούφες.
Μετά το κεφάλι, σχεδιάστε τα πόδια. Στους κινέζικους δράκους, μοιάζουν με αυτούς των πτηνών, με μια τεράστια βάση και μακριά δάχτυλα με νύχια. Και τα δύο ζεύγη άκρων κάμπτονται προς την ουρά, οι αγκώνες τους είναι επίσης διακοσμημένοι με τούφες μαλλιών. Τα μπροστινά πόδια σχεδιάζονται στην περιοχή της κάτω στροφής του σώματος, τα πίσω πόδια κάτω από τη δεύτερη στροφή του από πάνω προς τα κάτω. Κάθε πόδι έχει 5 δάχτυλα, αλλά κάποια δάχτυλα μπορεί να είναι κρυμμένα πίσω από τα άλλα.
Τα λέπια των κινέζικων δράκων είναι παρόμοια με αυτά των ψαριών και καλύπτουν μόνο το σώμα αυτού του ερπετού. Πίσω από τα φρύδια, δύο κοντά κέρατα σχεδιάζονται παράλληλα με τα μαλλιά, χωριζόμενα στα δύο σαν κέρατα ελαφιού.
Τα πόδια και τα μαλλιά στο σώμα σκιάζονται με μολύβι. Το ίδιο γίνεται με τη γενειάδα, τη χαίτη, το μουστάκι, τα φρύδια, τη γλώσσα, τη μύτη και τα μάτια, στα οποία αφήνονται λευκές κουκκίδες για τις κόρες. Για να χρωματιστούν τα περιγράμματα του κεφαλιού, των κέρατων και των μαλλιών, αφήνονται λευκά περιγράμματα στις γραμμές που το σχηματίζουν. Τα χείλη και οι κυνόδοντες του δράκου δεν είναι σκιασμένα.

Εάν ορισμένα μέρη του σχεδίου ήταν βαμμένα από πάνω, εκτός από τη γόμα, μπορείτε να τα περιγράψετε με ένα λευκό μολύβι.

Ερπετό με φλόγα

Τα σχέδια δράκων για την αντιγραφή ερπετών κατά τη διαδικασία της αναπνοής φωτιάς διαφέρουν από τις συνηθισμένες εικόνες στη θέση του σώματός τους, στο ανοιχτό στόμα και στα θυμωμένα συναισθήματα του δράκου.

Εκτός από το φτύσιμο φλόγας, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτού του σεμιναρίου είναι το σχέδιο του δράκου εν πτήσει:

Αρχικά, σχεδιάστε ένα σκίτσο του σκελετού, ο οποίος είναι ένα μεγάλο, ανώμαλο οβάλ για το σώμα, ένα ορθογώνιο με λείες, μικρότερες γωνίες ακριβώς από κάτω ως βάση του, και μια μακριά γραμμή με μια καμπύλη στο τέλος που εκτείνεται από το σώμα στο κάτω οβάλ και μέσα από αυτό, το οποίο θα είναι η ουρά. Από την άνω, ελαφρώς αριστερά κεκλιμένη περιοχή του οβάλ σώματος, σχεδιάστε μια γραμμή που πηγαίνει προς τα αριστερά και ελαφρώς κάτω από τη βάση της κατά μήκος του μελλοντικού λαιμού με έναν κύκλο της κεφαλής στο τέλος.
Από τη μέση της δεξιάς πλευράς του οβάλ του σώματος, με κλίση προς τα αριστερά, σχεδιάστε μια γραμμή για το μελλοντικό ανοιχτό φτερό, που βγαίνει από το σώμα σε μικρή απόσταση προς τα δεξιά και προς τα πάνω, και στη συνέχεια συνεχίζει ως μια μακρύτερη γραμμή προς τα πάνω με μια μικρή απόκλιση προς τα αριστερά. Στο τέλος του σχεδιάζουν έναν κύκλο, που αντιπροσωπεύει το χέρι του δράκου. Η αριστερή πλευρά του σώματος θα είναι το στήθος του δράκου. Από τη μέση της αριστερής πλευράς του ορθογωνίου της βάσης του σώματος, σχεδιάστε μια γραμμή του ποδιού που είναι τυλιγμένο κατά τη διάρκεια της πτήσης, ανεβαίνοντας προς τα αριστερά και γυρίζοντας σε μια στενή κάμψη του γόνατος προς τα δεξιά και προς τα κάτω. Τελειώνει με μια άλλη στροφή, η οποία θα είναι το πόδι.
Ένα κρανίο δράκου με ανοιχτό στόμα σχεδιάζεται στην κορυφή του κύκλου του κεφαλιού. Για να γίνει πιο ρεαλιστικό, σχεδιάζεται με άνισες γραμμές. Τα μάτια σχεδιάζονται στο κεφάλι και τα δόντια και η γλώσσα σχεδιάζονται στο στόμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δράκοι σχεδιάζονται με κέρατα, διαφορετικά αυτά τα ερπετά γίνονται πολύ παρόμοια με τους δεινόσαυρους. Μια παραλλαγή αυτού του σχεδίου είναι πολλά μικρά κέρατα που αναπτύσσονται από τη βάση της κάτω γνάθου και επιμηκύνονται καθώς ανεβαίνουν στο ύψος των ματιών. Η μύτη μπορεί να κατασκευαστεί σε σχήμα ακίδας με κόμπους.
Η λεκάνη, το στήθος και το κεφάλι του σκελετού συνδέονται με ομαλές γραμμές, σχηματίζοντας το σώμα του δράκου. Λίγο πάνω από τη βάση της γραμμής του ποδιού με το φτερό, σχεδιάστε μια κοντή, καμπύλη προς τα πάνω οριζόντια γραμμή που φτάνει στη μέση του σώματος στα δεξιά, η οποία θα είναι ο ώμος που προεξέχει ελαφρώς πάνω από το πόδι.
Κατά μήκος της γραμμής του ποδιού με την πτέρυγα, σχεδιάστε ισχυρούς μύες, από τον κύκλο του χεριού σχεδιάστε τα οστά των 4 δακτύλων στην ανοιχτή πτέρυγα, το πάνω από το οποίο πηγαίνει αριστερά και πάνω. Τα άλλα τρία δάχτυλα δείχνουν διαφορετικά επίπεδα προς τα δεξιά. Τα δάχτυλα των φτερών θα πρέπει να είναι μακριά, αλλά επειδή η πτέρυγα τραβιέται σε κατάσταση κυματισμού με την εξωτερική πτυχή να καλύπτει εν μέρει την εσωτερική της πλευρά, τα δάχτυλα των φτερών τραβιούνται όχι περισσότερο από την πρώτη φάλαγγα. Η εξαίρεση είναι το κάτω δάχτυλο, το οποίο είναι πιο αισθητό κάτω από το φτερό. Αποτελείται από 2 φάλαγγες, η 2η από τις οποίες είναι μακρύτερη από την 1η. Από την κάτω αριστερή άκρη του χεριού, σχεδιάστε έναν κοντό αντίχειρα με ένα νύχι να προεξέχει προς τα αριστερά.
Κατά μήκος της γραμμής του ποδιού μέχρι την αρχή του ποδιού, τραβιούνται μύες που είναι ισχυρότεροι από εκείνους του ποδιού με το φτερό. Το γόνατο του δεξιού ποδιού θα στραφεί προς τον θεατή, επομένως, έχοντας σχεδιάσει έναν τεράστιο μηρό με ένα γόνατο που εκτείνεται ελαφρώς πέρα από το κάτω όριο του οβάλ με βάση το δεξί μισό του οβάλ της βάσης του σώματος, κάτω από τον μηρό αρχίζουν αμέσως να σχεδιάζουν μια κοντή κνήμη που επεκτείνεται προς το πόδι.
Το αριστερό πόδι από την πλευρά του θεατή μπορεί να καλύπτεται εν μέρει από το καμπυλωτό άκρο της ουράς, οπότε το ορατό μέρος του ποδιού σχεδιάζεται μετά από αυτό. Το δεξί πόδι, πίσω από το οποίο τρέχει μια δυνατή ουρά, τελειώνει με τέσσερα ανοιχτά νυχτοδάχτυλα. Η άκρη της ουράς, η οποία λεπταίνει προς το τέλος, είναι διακοσμημένη με μεμβράνη ή άλλες κατάλληλες διακοσμήσεις.
Η κορυφή της λυγισμένης πτέρυγας σχεδιάζεται σε σχήμα στενής ημισελήνου, που διέρχεται κατά μήκος του άκρου όλων των φαλαγγών από την περιοχή πάνω από τον λαιμό στο επίπεδο του αντίχειρα μέχρι το επίπεδο της βάσης του δεξιού ποδιού. Κατά μήκος της άνω γραμμής της ημισελήνου της πτέρυγας, πάνω από τα άκρα των φαλαγγών, σχεδιάστε έναν σωλήνα των οστών των δακτύλων, από τον οποίο στην κάτω γραμμή της ημισελήνου, οδηγήστε κατά μήκος του περιγράμματος των οστών των δακτύλων, καταλήγοντας σε νύχια που προεξέχουν από την πτέρυγα. Σε αυτήν την περίπτωση, τα αριστερά άνω και δεξιά κάτω δάχτυλα περνούν κατά μήκος της άνω γραμμής της ημισελήνου μέχρι το τέλος της πτέρυγας και τα 2 μεσαία δάχτυλα σχεδιάζουν κατά μήκος της πτέρυγας με μια ελαφριά κάμψη, δίνοντας στο σχέδιο μια τρισδιάστατη εικόνα. Το περίγραμμα της φάλαγγας του προτελευταίου δακτύλου από δεξιά προς τα αριστερά προεξέχει ελαφρώς, καθώς εκτείνεται και κατά μήκος της άκρης της πτέρυγας.
Το χέρι συνδέεται με τον ώμο με μια μεμβράνη, η οποία ξεκινά ακριβώς πάνω από την κάτω άκρη της πτέρυγας και εκτείνεται πίσω από την πλάτη μέχρι το επίπεδο του ισχίου. Ο αγκώνας είναι διακοσμημένος με προεξέχον καρφί. Για να τονίσετε την ηλικία του δράκου, μπορείτε να σχεδιάσετε μικρές τρύπες και κοψίματα κατά μήκος των ορίων των μεμβρανών στα φτερά.
Η 2η πτέρυγα είναι μια ορατή αντανάκλαση της πίσω όψης της 1ης, δημιουργείται από μια δερματώδη επιφάνεια με φυσαλίδες πάνω από τα περιγράμματα των 3 ορατών φαλαγγών. Το κάτω μέρος του ορατού τμήματος της μακρινής πτέρυγας εκτείνεται πέρα από τη μέση της μεμβράνης μεταξύ του ώμου και του χεριού της κοντινής πτέρυγας, ενώ το εξωτερικό δάχτυλο της μακρινής πτέρυγας εκτείνεται σε ένα τόξο από την άνω γραμμή του λαιμού σε μια θέση πάνω από τη μύτη του δράκου. Ο λαιμός και η πλάτη πριν και μετά τα φτερά μπορούν να διακοσμηθούν με αιχμές ή κομμάτια μεμβρανών, τα οποία μπορούν επίσης να περαστούν κατά μήκος της καμπύλης της ουράς. Στον λαιμό και την κοιλιά, που πηγαίνει στη βάση της ουράς, σχεδιάζουν εγκάρσιες ρίγες με ανοίγματα μεταξύ τους, οι οποίες είναι τυπικές για τα ερπετά.
Το σχέδιο ολοκληρώνεται εφαρμόζοντας φωτοσκίαση και ένα ρεύμα φλόγας που βγαίνει από το στόμα.

Χαριτωμένο μικρό δράκο

Αυτό το σχέδιο δημιουργεί έναν χαριτωμένο φτερωτό δράκο που μοιάζει λίγο με πόνυ και γατάκι ταυτόχρονα:

Αρχικά, χρησιμοποιήστε ελαφριές πινελιές για να σχεδιάσετε το σώμα. Για αυτό, πρέπει να σχεδιάσετε μια οριζόντια γραμμή, η οποία θα είναι ο άξονάς της. Χωρίζεται σε δύο κύκλους που βρίσκονται σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλον. Ο μικρότερος αριστερός κύκλος θα είναι το πίσω μέρος του σώματος και ο δεξιός θα είναι ο κορμός. Από το κέντρο του οριζόντιου τμήματος στον δεξιό κύκλο, σχεδιάστε μια ελαφρώς αποκλίνουσα γραμμή προς τα δεξιά με έναν κύκλο στο τέλος. αυτή είναι η βάση για το λαιμό και το κεφάλι του δράκου. Το μέγεθος του κύκλου της κεφαλής είναι το 1/3 του μεγέθους του κύκλου του σώματος και το μέγεθος του πίσω μέρους του κύκλου του σώματος είναι τα 2/3 του μεγέθους του κύκλου του σώματος.
Ελαφρώς αριστερά από την αρχή της γραμμής του λαιμού, σχεδιάστε μια γραμμή που κατεβαίνει προς τα αριστερά για τη βάση του μπροστινού ποδιού που είναι πιο κοντά στον θεατή, καταλήγοντας μέσα στον κύκλο του σώματος. Από το τέλος αυτής της γραμμής, μια άλλη μακρύτερη γραμμή τραβιέται προς τα δεξιά και προς τα κάτω, η οποία συνεχίζεται από μια κάτω γραμμή του ποδιού, ελαφρώς μακρύτερη από τη γραμμή της βάσης του ποδιού. Από την κάτω δεξιά πλευρά του κύκλου του σώματος, σχεδιάστε μια γραμμή του τμήματος του αντιβραχίου του δεύτερου μπροστινού ποδιού που είναι ορατό στον θεατή, παράλληλα με το αντιβράχιο του πρώτου ποδιού. Το 2ο μακρινό πόδι τελειώνει επίσης με μια γραμμή ποδιού, η οποία θα πρέπει να είναι ελαφρώς μικρότερη από το πόδι του κοντινού ποδιού σύμφωνα με τον νόμο μεγέθους.
Η βασική γραμμή του πίσω ποδιού που βρίσκεται πλησιέστερα στον θεατή τραβιέται προς τα αριστερά και προς τα κάτω από το δεξί μέρος της αξονικής γραμμής του πίσω κύκλου του σώματος και καταλήγει εντός των ορίων του. Η κνήμη και το πόδι του πίσω ποδιού τραβιούνται προς τα δεξιά κάτω μία γραμμή κοντύτερη από το ορατό αντιβράχιο του μπροστινού ποδιού. Η γραμμή του 2ου μακρινού πίσω ποδιού σχεδιάζεται προς τα κάτω με μια μικρή απόκλιση προς τα αριστερά, ξεκινώντας κατά μήκος της κάτω δεξιάς πλευράς του κύκλου του πίσω μέρους του σώματος πέρα από αυτό. Από το άκρο του, σχεδιάστε μια γραμμή του ποδιού προς τα δεξιά, ελαφρώς μικρότερη από το πόδι του πλησιέστερου πίσω ποδιού.
Από τις βάσεις των μπροστινών και πίσω ποδιών που βρίσκονται πιο κοντά στον θεατή, σχεδιάστε μια μικρή, ευθεία γραμμή προς τα αριστερά και πάνω, που καταλήγει μέσα στους κύκλους του κορμού και του πίσω μέρους του σώματος. Αυτές οι γραμμές θα χρησιμεύσουν ως ο ώμος και η βάση του πίσω ποδιού, αντίστοιχα.
Από την αριστερή άκρη του άξονα του σώματος, το περίγραμμα μιας καμπυλωτής ουράς, που αποτελείται από τμήματα που βραχύνονται προς το άκρο της, οδηγεί προς τα κάτω προς τα αριστερά. Το πρώτο τμήμα είναι το μεγαλύτερο σε διάρκεια. Τα τελευταία τμήματα θα πρέπει να σχηματίζουν μια καμπύλη γύρω από την οποία θα υπάρχει μια διακόσμηση με τη μορφή μιας τούφας από μαλλί.
Οι στροφές των γραμμών των ποδιών που είναι ορατές στον θεατή περιγράφονται με μικρές ελλείψεις υπό γωνία, καθορίζοντας το πλάτος τους. Για να σκιαγραφήσετε τα μπροστινά πόδια, πρέπει να περιγράψετε τις αρχές των γραμμών τους με στενότερα οβάλ, τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση για το περίγραμμα των ποδιών με τη μορφή ελαφρώς διευρυμένων πτερυγίων με τριγωνικό άκρο. Από τα άκρα των γραμμών των πίσω ποδιών, σχεδιάστε ένα ελαφρώς επιμήκη ημικύκλιο, με κατεύθυνση προς τα κάτω προς τα δεξιά.
Στην αριστερή και δεξιά πλευρά του κύκλου της κεφαλής, σχεδιάστε κατά μήκος της γραμμής περιγράμματος του ρύγχους που κωνικά προς τα κάτω. θα πρέπει να συνδέονται με μια μικρή οριζόντια γραμμή ελαφρώς κάτω από τον κύκλο της κεφαλής. Σχεδιάζεται ελαφρώς δεξιά από το κέντρο του άνω μέρους του κύκλου του σώματος. Δεδομένου ότι το κεφάλι του δράκου στο σχέδιο είναι ελαφρώς στραμμένο προς τα αριστερά από τον θεατή, η γραμμή του αριστερού περιθωρίου του ρύγχους ξεκινά ψηλότερα από τη δεξιά, η οποία ξεκινά όχι μακριά από το κάτω περίγραμμα του κύκλου.
Για να σχεδιάσουμε ένα φτερό, σχεδιάζουμε μια γραμμή ώμου που καταλήγει μέσα στον κύκλο του κορμού έξω από αυτό, μια επέκταση του ίδιου μεγέθους. Αυτό ακολουθείται από μια γραμμή ενός ελαφρώς μακρύτερου αντιβραχίου που κατευθύνεται προς τα πάνω και ελαφρώς προς τα αριστερά. Η βάση, η καμπύλη και το άκρο του ποδιού της πτέρυγας σκιαγραφούνται με μικρούς κύκλους, στη συνέχεια η κορυφή του σκίτσου της πτέρυγας συνεχίζεται προς τα αριστερά με μια οριζόντια γραμμή στο μήκος της γραμμής του ώμου, δύο προοδευτικά χαμηλότερες μακρύτερες φάλαγγες περίπου του ίδιου μεγέθους και τελειώνουν με 1-2 κοντές φάλαγγες που κατευθύνονται σχεδόν κάθετα προς τα κάτω. Η πτέρυγα πρέπει να τελειώνει ελαφρώς κάτω από το επίπεδο του άξονα του σώματος σε μικρή απόσταση από αυτό.
Η 2η μακρινή πτέρυγα σχεδιάζεται με τον ίδιο τρόπο, ξεκινώντας από την περιοχή της πλάτης ελαφρώς δεξιά της βάσης της κοντινής πτέρυγας και σχεδιάζοντάς την προς τα πάνω και δεξιά, όχι μακριά από τον κύκλο του κεφαλιού. Είναι υπερυψωμένο και θα πρέπει να τελειώνει στο επίπεδο της κορώνας. Οι εξωτερικές φάλαγγες της μακρινής πτέρυγας σύρονται κατά μήκος του άνω περιθωρίου του κύκλου της κεφαλής προς τα πάνω και δεξιά.
Κατά μήκος των στροφών της ουράς, σχεδιάζονται μικρές γραμμές, καθορίζοντας τον όγκο της, ο οποίος λεπταίνει προς το τέλος. Τα τμήματα της ουράς δεν χρειάζονται παύλες για την τούφα γούνας στο τέλος. Ακριβώς πάνω από την αριστερή άκρη του κύκλου του πίσω μέρους του σώματος, σχεδιάστε επίσης μια γραμμή που δείχνει προς τα κάτω προς τα δεξιά, εκτείνεται ελαφρώς πέρα από τον κύκλο στα αριστερά και φτάνει στην 1η έλλειψη του ορατού πίσω ποδιού.
Τα πόδια, οι γραμμές της ουράς, οι κύκλοι του σώματος και του κεφαλιού συνδέονται. Γύρω από τα τελευταία τμήματα της ουράς, χωρίς γραμμές, σχεδιάστε ένα περίγραμμα μιας πλούσιας τούφας μαλλιών που είναι ελαφρώς παρόμοιο σε περίγραμμα με ένα ερωτηματικό. Τα ορόσημα του σώματος, εκτός από τα φτερά, σβήνονται.
Οι κύκλοι κατά μήκος της γραμμής του ποδιού της πτέρυγας που απομένει από τον θεατή συνδέονται, σχηματίζοντας έναν λεπτό ώμο και αντιβράχιο. Από το αντιβράχιο κατά μήκος της πτέρυγας, σχεδιάστε γραμμές των φαλαγγών 3-4 ισιωμένων δακτύλων, επαναλαμβάνοντας χαλαρά τα περιγράμματα των άνω φαλαγγών της πτέρυγας. Τα κάτω οστά τους συνδέονται με μεμβράνες. Αφού σκιαγραφηθεί ο ώμος και το αντιβράχιο της 2ης μακριάς πτέρυγας, σχεδιάζεται μια μικρή πάχυνση οστού κατά μήκος των εξωτερικών φαλαγγών της. Η μεμβράνη της μακρινής πτέρυγας εκτείνεται από την κορυφή του εξωτερικού δακτύλου του σε ανώμαλο σχήμα ημισελήνου από το άκρο της πτέρυγας μέχρι την περιοχή ακριβώς αριστερά από το άκρο του αντιβραχίου της πρώτης πτέρυγας. Στην ορατή επιφάνεια της 2ης πτέρυγας, σχεδιάζονται επίσης γραμμές των φαλαγγών 2-3 δακτύλων που αποκλίνουν από το άκρο του αντιβραχίου του.
Μια οριζόντια και κάθετη γραμμή σχεδιάζεται στη μέση του ρύγχους, η τελευταία κατεβαίνει προς τα κάτω και ελαφρώς προς τα αριστερά λόγω της περιστροφής της κεφαλής. Ακριβώς πάνω από την οριζόντια διαίρεση του ρύγχους, περίπου στη μέση του κύκλου της κεφαλής, σχεδιάστε μια οριζόντια γραμμή για τα μάτια. Από την περιοχή πάνω από τον αριστερό κρόταφο, σχεδιάστε ένα αυτί που προεξέχει προς τα αριστερά, σαν της γάτας. Το υπερυψωμένο αυτί στη δεξιά πλευρά του κεφαλιού σχεδιάζεται ψηλότερα και μεγαλύτερο, καθώς είναι πιο κοντά στον θεατή λόγω της περιστροφής του κεφαλιού.
Τα αμυγδαλωτά μάτια σχεδιάζονται ανάμεσα στις γραμμές των ματιών και στη μέση του ρύγχους. Στα άκρα των ποδιών, σχεδιάστε ρίγες από τα δάχτυλα των ποδιών, δημιουργώντας μια ομοιότητα με τα μαξιλαράκια του ποδιού μιας γάτας. Κάτω από το κάτω περίγραμμα του ρύγχους, σχεδιάστε ένα μικρό ημικύκλιο του πηγουνιού και ακριβώς πάνω από αυτό, σχεδιάστε τα ρουθούνια που βρίσκονται κοντά στις άκρες αυτού του περιγράμματος. Κατά μήκος της γραμμής της ουράς, σχεδιάστε μια χτένα ή μικρές αιχμές. μπορείτε να ζωγραφίσετε και τα δύο. Η βάση του κότσου τοποθετείται σε έναν δακτύλιο.
Το πίσω μέρος του λαιμού και του κεφαλιού καλύπτεται με μια πλούσια χαίτη, σχηματίζοντας ένα παχύ περιθώριο. Μεγάλες ίριδες με κάθετες κόρες σχεδιάζονται στα μάτια. Η βάση των ποδιών, των γονάτων, των αγκώνων και του στήθους είναι ελαφρώς σκιασμένη για να δημιουργηθεί ένα μάλλινο κάλυμμα. Από το τέλος της ουράς, δημιουργείται μια τούφα μαλλιών με πολλές γραμμές, τα μαξιλαράκια των δακτύλων είναι σκιασμένα και διακοσμημένα με νύχια που προεξέχουν από τις ρίγες. Εάν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε ένα μοτίβο στα φτερά, να σχεδιάσετε ένα φυλαχτό που κρέμεται από το στήθος, να τρυπήσετε τα αυτιά του δράκου με σκουλαρίκια ή να χρησιμοποιήσετε παρόμοιες διακοσμήσεις.

Ένα κακό, ύπουλο θηρίο

Με αυτές τις απλές οδηγίες μπορείτε να σχεδιάσετε έναν τετράποδο δράκο εν πτήσει, ο οποίος έχει μια ιδιαίτερα άγρια εμφάνιση.

Η λεπτομέρεια του σχεδίου κυριαρχείται από τραχιά χαρακτηριστικά και αιχμηρές γραμμές:

Το σκίτσο του σώματος ξεκινά με έναν κύκλο του κεφαλιού, τεντωμένο υπό γωνία προς τα κάτω προς τα αριστερά, και μια γραμμή μακριού λαιμού, που καμπυλώνει ελαφρώς πάνω από αυτόν, ο οποίος βγαίνει από το άνω άκρο του κύκλου του κεφαλιού σε ένα μεγάλο οβάλ του σώματος που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από αυτό προς τα δεξιά και κάτω. Το σκίτσο του κορμού θα πρέπει να στενεύει προς τα κάτω δεξιά, συναντώντας ένα μικρότερο, χαμηλότερο οβάλ για το πόδι, σε σχήμα ελαφρώς λοξού ορθογωνίου με στρογγυλεμένες γωνίες.
Από την κάτω αριστερή πλευρά του οβάλ του σώματος, σχεδιάστε μια σύντομη γραμμή του μακρινού ώμου που κατευθύνεται προς τα δεξιά και προς τα κάτω, μετατρέποντας σε μια μακριά γραμμή του αντιβραχίου, καταλήγοντας σε γραμμές δύο δακτύλων απλωμένες σε σχήμα σφεντόνας με στροφές. Ο αγκώνας σημειώνεται με έναν κύκλο, από την κάτω γωνία του οβάλ του ποδιού μια σύντομη γραμμή του πίσω ποδιού τραβιέται προς τα αριστερά με 3 γραμμές απλωμένων δακτύλων στο άκρο του. Από το ίδιο τμήμα της οβάλ βάσης, τα πόδια οδηγούν προς τα κάτω με μια σταδιακή στροφή προς τα αριστερά, μια μακριά γραμμή της ουράς με στροφές. Η πρώτη του στροφή είναι προς τα αριστερά και πάνω, έπειτα η ουρά κάνει μια στροφή προς τα αριστερά και κάτω, μετά την οποία, με ολοένα και πιο κοντές γραμμές, σχεδιάζεται μια ακολουθία στροφών προς τα δεξιά και πάνω, προς τα αριστερά και κάτω, και προς τα αριστερά και πάνω.
Το πρόσωπο του δράκου είναι σχεδιασμένο να δείχνει προς τα κάτω και η άνω γνάθος μοιάζει με ράμφος. Σπάνιες ακονίσεις γίνονται κατά μήκος των γραμμών της γνάθου του ελαφρώς ανοιχτού στόματος. Από το κεφάλι του δράκου, σχεδιάζονται δύο μεγάλα, ίσια κέρατα που προεξέχουν προς τα πίσω και κυρτώνουν προς τον λαιμό στα άκρα, παρόμοια με αυτά μιας σάιγκα. Πάνω από το ράμφος, τα χαμηλά φρύδια σχεδιάζονται με μια γραμμή ενός προεξέχοντος ματιού παράλληλου με το ράμφος. Ο δράκος είναι γυρισμένος σε ημι-προφίλ.
Από πίσω από το κεφάλι, σχεδιάζεται ένας παχύς λαιμός, που μετατρέπεται στον ώμο του ποδιού που βρίσκεται πιο κοντά στα δεξιά του θεατή, δημιουργημένος με αιχμηρές γραμμές, ο οποίος ολοκληρώνεται από ένα αντιβράχιο που υψώνεται μέσα στο σώμα και τον λαιμό με ένα χέρι με 3 δάχτυλα και νύχια. Το οβάλ του σώματος σκιαγραφείται με αρκετές τραχιές γραμμές μυών και πτυχές δέρματος της κοιλιάς και του στήθους. Στη συνέχεια, σχεδιάστε μια γραμμή για το μακρινό χέρι, το 3ο νύχι του οποίου είναι μισοκρυμμένο πίσω από τα πρώτα 2, έτσι ώστε η άκρη του να προεξέχει ανάμεσά τους.
Με βάση το οβάλ του ποδιού, δημιουργήστε μια ισχυρή κνήμη ενός κυρτωμένου ποδιού με 3 μεγάλα νυχτωμένα δάχτυλα, που λεπταίνουν προς το πόδι, ο μερικώς ορατός μηρός του οποίου τραβιέται προς τα δεξιά και κάτω. Το πόδι συνδέεται με τον κορμό με γραμμές, αφήνοντας τον καβάλο ανοιχτό. Στα αριστερά του, σχεδιάστε το δεύτερο, ελαφρώς χαμηλωμένο σε σύγκριση με το κοντινό, μακρινό πόδι με οριζόντιο πόδι, το μεσαίο δάχτυλο του οποίου είναι υψωμένο ψηλότερα από τα άλλα.
Ο καβάλος συνεχίζεται με μια παχιά ουρά που στενεύει προς το τέλος. κατά μήκος του και στις προαναφερθείσες περιοχές του σώματος, σχεδιάζεται ένας μικρός αριθμός αιχμηρών κινήσεων μυών και πτυχών δέρματος.
Δεξιά και αριστερά του δράκου, μεγάλα φτερά νυχτερίδας είναι σχεδιασμένα απλωμένα γύρω από το σώμα, με τον ορατό ώμο της εγγύς δεξιάς πτέρυγας να αναδύεται από την πλάτη του πίσω από τον ώμο του δεξιού μπροστινού ποδιού. Η μεμβράνη από τη βούρτσα του φτερού προς τα πίσω συνεχίζεται πίσω από τα περιγράμματα της καμπύλης του ελαφρώς προεξέχοντος ώμου και του αντιβραχίου της πτέρυγας, τα οποία σχεδιάζονται σε μία γραμμή, ενώ η εσωτερική πλευρά της κοντινής πτέρυγας θα κρύβεται εν μέρει από τη μεμβράνη μεταξύ των δύο κοντινών δακτύλων της πτέρυγας. Η βάση της αριστερής πτέρυγας, που εκτείνεται πίσω από τον αριστερό ώμο του δράκου, δεν θα είναι ορατή λόγω του σώματός του. Στα χέρια μέχρι τα δάχτυλα των φτερών, τραβιέται ένα μεγάλο λυγισμένο νύχι και τα οστά των δακτύλων των φτερών εκτείνονται 1-2 πτυχώσεις πέρα από τις μεμβράνες. Κάθε δάχτυλο τραβιέται από 4-5 φάλαγγες, που καταλήγουν σε επιμήκη νύχια.
Το σχέδιο είναι σχεδόν έτοιμο, σε αυτό το στάδιο η βάση σβήνεται και αρχίζουν να διακοσμούν το σώμα του ερπετού με χαρακτηριστικά που του δίνουν μια πιο απειλητική εμφάνιση. Κατά μήκος της ανοιχτής εσωτερικής πλευράς της μακρινής πτέρυγας, προστίθενται γραμμές φαλάγγων ορατών μέσω της μεμβράνης και το ίδιο γίνεται με το ορατό μέρος της δεξιάς πτέρυγας.
Κατά μήκος του κέντρου του λαιμού και της πρώτης στροφής της ουράς, σχεδιάζονται καμπύλες αιχμές που αυξάνονται προς τα πίσω, ένα μάτι σχεδιάζεται κάτω από τη γραμμή του χαμηλού φρυδιού και μια γλώσσα που προεξέχει προς τα κάτω από το ελαφρώς ανοιχτό στόμα.

Μωρό

Αυτές οι οδηγίες θα σας βοηθήσουν να σχεδιάσετε ένα μωρό δράκο σε καθιστή θέση με 4 πόδια, κέρατα και φτερά:

Ο μικρός δράκος, όπως και τα μικρά άλλων ζώων, νεράιδων ή ανθρώπινων παιδιών, έχει ένα μεγάλο κεφάλι και επομένως όταν δημιουργεί ένα σκίτσο του σώματος, το μέγεθος του κύκλου του είναι ίδιο με το οβάλ του σώματος ή ακόμα και λίγο μεγαλύτερο. Αφού σχεδιάσετε έναν κύκλο του κεφαλιού, από την περιοχή ελαφρώς δεξιά του χαμηλότερου σημείου του, σχεδιάστε μια σύντομη γραμμή του λαιμού προς τα κάτω και ελαφρώς αριστερά, ακουμπώντας στο οβάλ του φαρδιού σώματος. Το άνω μέρος του έχει κλίση προς τα αριστερά και καταλήγει με οριζόντια γραμμή στην κορυφή, μέχρι τη μέση της οποίας φτάνει η γραμμή του λαιμού, ενώ η αριστερή πλευρά του οβάλ του σώματος είναι ένα τόξο καμπυλωμένο προς τα αριστερά, που τονίζει το περίγραμμα του στήθους. Λίγο κάτω από τη μέση του κύκλου του κεφαλιού, σχεδιάστε μια οριζόντια γραμμή για τα μάτια.
Ο κύκλος του κεφαλιού σκιαγραφείται με ένα ρύγχος γυρισμένο στη μέση με μια ελαφρώς προεξέχουσα κάτω γνάθο, ξεκινώντας από το κάτω δεξί μέρος του κύκλου και φτάνοντας μέχρι το εξόγκωμα του μικρού πηγουνιού ελαφρώς κάτω και αριστερά από το κάτω άκρο του κύκλου. Πάνω από το πηγούνι, σχεδιάστε ένα μικρό ανώμαλο ημικύκλιο χωρίς επίπεδη γραμμή, κατευθυνόμενο από τον κύκλο του κεφαλιού προς τα αριστερά και προς τα κάτω. Η κάτω γραμμή του θα χρησιμεύσει ως το περίγραμμα του κλειστού στόματος και η αριστερή γραμμή που εισέρχεται στον κύκλο του κεφαλιού θα χρησιμεύσει ως η απέναντι πλευρά της μύτης. Στο ημικύκλιο, σχεδιάστε τα ρουθούνια και στην αρχή της αριστερής γραμμής του, σχεδιάστε μια σύντομη γωνιακή γραμμή του μακρινού ζυγωματικού, που συνδέεται με το περίγραμμα του κύκλου της κεφαλής.
Λίγο δεξιά και πάνω από την πάνω άκρη του κεφαλιού, σχεδιάστε μια μικρή ακίδα και, στα πλάγια του κεφαλιού, σχεδιάστε κοντά κέρατα που λυγίζουν προς τα πίσω. Η αρχή του μακρινού κέρατος στα αριστερά δεν είναι ορατή, επομένως τραβιέται από πίσω από το κεφάλι, από την περιοχή της κάμψης του.
Η μικρή προς τα πίσω αιχμή στο κέντρο του κεφαλιού συνεχίζεται στη βάση της ακριβώς κάτω από την κορυφή του κεφαλιού, καθιστώντας την τρισδιάστατη. Μπροστά του, μέχρι τα μάτια, σχεδιάζουν μια άλλη ακίδα του ίδιου σχήματος και πίσω τους σχεδιάζουν την άκρη μιας άλλης ακίδας που προεξέχει από μια αόρατη περιοχή του πίσω μέρους του κεφαλιού. Μια μικρή ακίδα σχεδιάζεται επίσης ακριβώς πάνω από τα ρουθούνια.
Κατά μήκος της γραμμής των ματιών, σχεδιάστε 2 μεγάλα μάτια, εκ των οποίων το δεξί είναι μεγαλύτερο καθώς βρίσκεται πιο κοντά στον θεατή. Τα ίσια άνω περιθώρια των ματιών, ελαφρώς κεκλιμένα το ένα προς το άλλο, έχουν μικρές, τραχιές καμπύλες στα πλάγια προς την κατεύθυνση των ματιών. Μέσα σε αυτές τις πτυχές, ακριβώς πάνω από τα άκρα τους, σχεδιάστε ένα ημικύκλιο των κάτω πλευρών των ματιών. Στα μάτια, θα πρέπει να σχεδιάσετε μεγάλους μαύρους μαθητές, αφήνοντας λευκά, ισόποσα τοποθετημένα σημεία λάμψης με ένα μικρό σημείο αντανάκλασης στην κάτω περιοχή του μαθητή. Θα υποδείξουν την κατεύθυνση του βλέμματος. Ξεκινώντας από την κάτω γνάθο, από πίσω από τη δεξιά πλευρά του κεφαλιού μέχρι τα κέρατα, σχεδιάστε ένα μεμβρανώδες πτερύγιο 3 οστών, ένα πανομοιότυπο μερικώς ορατό πτερύγιο σχεδιάζεται από πίσω από την αριστερή άκρη του κεφαλιού.
Ο λαιμός που αναδύεται από τη βάση του κρανίου σε αυτό το σχέδιο σκιαγραφείται με 2 γραμμές από το πηγούνι και την αρχή της κάτω γνάθου στα δεξιά. Ο λαιμός πηγαίνει κατευθείαν στο στήθος, στη συνέχεια σκιαγραφείται ένα οβάλ του κορμού, το κάτω και εκτεινόμενο προς τα κάτω στη δεξιά γωνία του οποίου χωρίζεται από μια κοντή γραμμή που σχεδιάζεται μέσα στο οβάλ με καθοδική κλίση προς τα αριστερά. Ξεκινά κοντά στο όριο του οβάλ του σώματος, ακριβώς πάνω από την περιοχή που πρόκειται να διαχωριστεί. Έχοντας σχεδιάσει αυτή τη γραμμή μέχρι τη μέση του οβάλ του σώματος, συνεχίζεται με μια σύντομη καμπύλη κάμψη προς τα κάτω και δεξιά, και στη συνέχεια συνδέεται με το κάτω άκρο του δεξιού περιθωρίου του σώματος, το οποίο πηγαίνει κατά μήκος της άκρης του οβάλ του σώματος, καταλήγοντας ελαφρώς κάτω από τα όριά του. Έτσι δημιουργείται το κοντινό πίσω πόδι, λυγισμένο σε καθιστή θέση. Η πλάτη σχεδιάζεται συνδέοντας το δεξί άκρο του σώματος με τον λαιμό, σχεδιάζοντας ένα μικρό εξόγκωμα στον ώμο μεταξύ τους.
Από την περιοχή πάνω, ανάμεσα στο γόνατο και τον λαιμό του δράκου, σχεδιάστε 2 κοντές γραμμές προς τα κάτω προς τα αριστερά για τη βάση του μπροστινού ποδιού που βρίσκεται πιο κοντά στον θεατή. Το κάτω όριο του τραβιέται κατά μήκος του γόνατος μέχρι την κάμψη του αγκώνα ακριβώς κάτω από το γόνατο, η άνω γραμμή του ποδιού συνεχίζεται με μια κάμψη παράλληλη προς την κάτω πλευρά του, που καταλήγει πάνω από το επίπεδο του αγκώνα. Ο αγκώνας και η πάνω γραμμή του ποδιού συνεχίζονται λίγο πιο κάτω προς τα αριστερά, καταλήγοντας σε ένα δυσδιάκριτο μικρό πόδι, το οποίο σχεδόν αμέσως μετατρέπεται σε 3 μικρά δάχτυλα με νύχια. Το μπροστινό πόδι που βρίσκεται πιο αριστερά από τον θεατή σχεδιάζεται τοποθετημένο δίπλα στο δεξί μπροστινό πόδι με τον ίδιο τρόπο, εκτείνοντάς το πίσω από το στήθος και αφήνοντας ένα μικρό κενό μεταξύ των ποδιών και του στήθους.
Από την κορυφή του κάτω λοξού περιθωρίου του λυγισμένου πίσω ποδιού, σχεδιάστε ένα πόδι κατευθυνόμενο οριζόντια προς τα αριστερά με ένα άκρο 3 νυχτωμένων δακτύλων μακρύτερο από τα δάχτυλα των μπροστινών ποδιών. Το πέλμα και η κοιλιά του αριστερού πίσω ποδιού κρύβονται από το δεξί μπροστινό πόδι σε αυτό το σχέδιο, επομένως το μικρό κενό μεταξύ αυτού και του ποδιού μπορεί απλά να συνδεθεί με μια γραμμή.
Το εσωτερικό μέρος του λαιμού σκιαγραφείται με εγκάρσιες ρίγες που κατεβαίνουν στο στήθος κάτω από το δεξί μπροστινό πόδι με μια ελαφριά κάμψη προς τα κάτω και ανοίγματα μεταξύ τους. Στο πίσω μέρος, ξεκινώντας από το επίπεδο των γοφών, σχεδιάστε μια ουρά που κείται προς τα κάτω. Είναι κυρτωμένο σε κύκλο κατά μήκος του, με το μήκος της κυρτής ουράς να είναι περίπου το μισό της απόστασης μεταξύ των ποδιών των πίσω και των μπροστινών ποδιών.
Από πίσω από τον σωλήνα του ώμου, σχεδιάστε έναν ώμο πτέρυγας που ανεβαίνει και δεξιά, η άνω πλευρά του οποίου αποτελείται από δύο γραμμές. Μία μακριά γραμμή από τον αγκώνα της πτέρυγας δεν πηγαίνει ευθεία από το σώμα. προηγείται μια κοντή γραμμή που δίνει όγκο στη βάση του ώμου, κατευθυνόμενη ακόμη ψηλότερα προς τα δεξιά. Ο ώμος συνεχίζεται με ένα λεπτότερο αντιβράχιο κατευθυνόμενο ακόμη ψηλότερα, ξεκινώντας από το επίπεδο όπου μπορεί να βρίσκεται το μήλο του Αδάμ και καταλήγοντας στην άνω άκρη του σχεδόν δεξιού πτερυγίου του κεφαλιού.
Το άκρο του αντιβραχίου διασχίζει την αρχή του εξωτερικού δακτύλου της πτέρυγας, από τη βάση του οποίου τραβιέται μια μικρή ακίδα, μπορεί να τοποθετηθεί πίσω από το πτερύγιο. Το δάχτυλο έχει 3 φάλαγγες, οι οποίες έχουν ολοένα και μεγαλύτερη κλίση προς τα κάτω προς τα δεξιά, η τελευταία από τις οποίες έχει παχιά βάση. Λυγίζει το νύχι της προς τα αριστερά με το άκρο της ουράς, στο προκύπτον κενό μεταξύ του ώμου και του άκρου της πτέρυγας, από κάτω από την ακίδα του αντιβραχίου, τραβάει στην κάτω δεξιά κατεύθυνση 2 γραμμές των υπόλοιπων ισιωμένων δακτύλων της πτέρυγας, έχοντας μία κάμψη προς τα κάτω και προς τα αριστερά. Η γραμμή του μεσαίου δακτύλου είναι μικρότερη από την εξωτερική και καταλήγει στο επίπεδο του ισχίου. Η γραμμή του αριστερού δακτύλου σχεδιάζεται λίγο πιο κοντά.
Η περιοχή ακριβώς πάνω από το νύχι του εξωτερικού δακτύλου της πτέρυγας, τα άκρα των μεσαίων και αριστερών δακτύλων και η περιοχή της πλάτης ακριβώς κάτω από τη βάση του ώμου συνδέονται με μια μεμβράνη. Πίσω από την πτέρυγα και το σώμα, σχεδιάστε το ορατό μέρος της σιλουέτας του πίσω μέρους της μακρινής πτέρυγας, περνώντας πίσω από την κοντινή πτέρυγα ανάμεσα στο κεφάλι και τη βάση της ουράς.

Κομψός δράκος

Αυτό το σχέδιο δημιουργεί μια κομψή εικόνα ενός φτερωτού τετράποδου δράκου που στέκεται σε μισή στροφή με υπερυψωμένο φτερό. Σύμφωνα με την ιδέα του σχεδίου, δεν είναι απαραίτητο να σχεδιάσετε την μακρινή πτέρυγα, καθώς είναι εντελώς κρυμμένη από την κοντινή πτέρυγα, αλλά αν θέλετε, μπορείτε επίσης να σχεδιάσετε την πίσω πλευρά της που κοιτάζει έξω από την κοντινή πτέρυγα, ακολουθώντας τις συστάσεις από άλλα σχέδια.

Αυτή η εικόνα ενός δράκου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει ένα μενταγιόν, μπρελόκ ή έμπλαστρο, ενώ η ιδιαιτερότητα του σχεδίου δεν απαιτεί υψηλή λεπτομέρεια, μπορεί να σχεδιαστεί ακόμη και χωρίς δεξιότητες:

Αρχικά, κάντε ένα σκίτσο, πρώτα σχεδιάστε μια μικρή έλλειψη του κεφαλιού με κλίση προς τα αριστερά. Από ένα τμήμα του κάτω επιμήκους περιθωρίου της έλλειψης που βρίσκεται κοντά στην άνω δεξιά πλευρά, τραβιέται προς τα κάτω μια ομαλά καμπύλη γραμμή ενός μακριού λαιμού. Η σταδιακή απόκλισή του προς τα αριστερά με ομαλή απόκλιση προς τα δεξιά μέσα στην έλλειψη της κεφαλής από πάνω σχηματίζει την καμπύλη του στήθους, η γραμμή του λαιμού ακουμπά στο κάτω αριστερό σημείο του μεγάλου οβάλ του κορμού, το μέσο του οποίου βρίσκεται ελαφρώς δεξιά από το "πίσω μέρος της κεφαλής" της έλλειψης της κεφαλής.
Από την κάτω και την άνω πλευρά της δεξιάς πλευράς του οβάλ του κορμού, σχεδιάστε 2 γραμμές προς τα δεξιά, σχηματίζοντας ένα επίμηκες υπερυψωμένο τριγωνικό σχήμα με λεία κορυφή. Η άνω από αυτές τις δύο γραμμές είναι οριζόντια και σχεδιάζεται ελαφρώς μακρύτερη από το μισό μήκος της γραμμής του λαιμού. Αυτό το σχήμα δημιουργεί τη βάση για το υπόλοιπο σώμα.
Από τη μέση του άνω περιθωρίου του οβάλ του κορμού, σχεδιάστε μια σύντομη γραμμή του ώμου της πτέρυγας, φτάνοντας στη μέση του λαιμού και κατευθυνόμενη προς τα πάνω και δεξιά. Δεν υπερβαίνει το δεξιό όριο του οβάλ του κορμού και συνεχίζει με μια ελαφρώς μακρύτερη γραμμή του αντιβραχίου, η οποία κατευθύνεται προς τα πάνω και ελαφρώς προς τα αριστερά, και τραβιέται στο επίπεδο της βάσης του λαιμού. Η πτέρυγα καταλήγει σε ένα μακρύ τόξο προς τα πάνω και δεξιά, το υψηλότερο σημείο του οποίου βρίσκεται πάνω από την έλλειψη του κεφαλιού και ελαφρώς αριστερά από το άκρο του πίσω μέρους του σώματος, και το άκρο βρίσκεται στο επίπεδο του πίσω μέρους του κεφαλιού και σε απόσταση από τη γραμμή του ώμου δεξιά από το πίσω μέρος του σώματος.
Από το κάτω σημείο του οβάλ του κορμού, σχεδιάστε μια σύντομη γραμμή του μπροστινού ποδιού, κατευθυνόμενη προς τα κάτω και ελαφρώς καμπυλωμένη προς τα αριστερά. Τελειώνει με ένα μικρό οβάλ πόδι με μια μικρή ανύψωση προς τα αριστερά.
Από κάτω από το πίσω μέρος του σώματος, σχεδιάστε μια γραμμή του μηρού που κατεβαίνει και καμπυλώνει ομαλά προς τα δεξιά, ελαφρώς πιο μακριά από το πίσω μέρος του σώματος, καταλήγοντας στο επίπεδο της βάσης του μπροστινού ποδιού. Από το άκρο του, σχεδιάστε μια σύντομη γραμμή που πηγαίνει προς τα δεξιά και κάτω από την κνήμη, η οποία τελειώνει με μια ομαλή μικρή κάμψη προς τα κάτω, ακουμπώντας στο οβάλ του ποδιού του πίσω ποδιού που βρίσκεται από κάτω. Είναι στο ίδιο επίπεδο με το πόδι του μπροστινού ποδιού.
Από την περιοχή ακριβώς πάνω από το άκρο δεξιά σημείο της λείας γωνίας του πίσω μέρους του σώματος, σχεδιάστε μια εύκαμπτη γραμμή της ουράς, κατεβαίνοντας ομαλά στο επίπεδο της άρθρωσης του πίσω ποδιού, κατευθυνόμενη προς τα δεξιά και προς τα κάτω. Η ουρά συνεχίζεται με ομαλές καμπύλες μιας μακριάς γραμμής προς τα δεξιά και πάνω, μιας κοντύτερης γραμμής προς τα αριστερά και πάνω, και ενός μικρού τόξου προς τα πάνω και δεξιά.
Η άνω αριστερή πλευρά της έλλειψης της κεφαλής σκιαγραφείται με μια γραμμή που συνεχίζει μέχρι το κέντρο της άνω δεξιάς πλευράς της έλλειψης, από την οποία σχεδιάζεται ένα κέρας που εκτείνεται στην άνω δεξιά πλευρά με μια άκρη ελαφρώς καμπυλωμένη προς την κατεύθυνση του φτερού. Η κάτω πλευρά του μετατρέπεται σε 4 ακίδες που μειώνονται προς το μέσο της κάτω πλευράς της έλλειψης και κάμπτονται προς αυτή την πλευρά. Θα διακοσμήσουν τη βάση της κάτω γνάθου.
Όχι μακριά από τη μετάβαση στην κάτω αριστερή πλευρά, στην επάνω αριστερή πλευρά της έλλειψης, σχεδιάστε ένα μικρό σωλήνα που κατευθύνεται προς τα αριστερά, το οποίο θα χρησιμεύσει ως η υπερκείμενη αψίδα του μακρινού ματιού, αόρατη στον θεατή. Η έλλειψη δεν σχεδιάζεται κάτω από τον σωλήνα, από τη βάση του οποίου η γραμμή της άνω γνάθου τραβιέται προς τα κάτω προς τα αριστερά, καθορίζοντας το μήκος του ρύγχους. Θα πρέπει να είναι ελαφρώς μικρότερη από την απόσταση από τον σωλήνα έως την άνω δεξιά πλευρά της έλλειψης της κεφαλής, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κάμψη του περιγράμματος.
Στο κάτω αριστερό μέρος της γραμμής της άνω γνάθου, σχεδιάστε έναν σωλήνα που κατευθύνεται προς τα αριστερά στο άκρο της πλευράς της άνω γνάθου που δεν είναι ορατή στον θεατή. Αμέσως από το αριστερό άκρο του, μια κοντή γραμμή του ραμφοειδούς άκρου της άνω γνάθου, ελαφρώς καμπυλωμένη προς τα έξω, εκτείνεται προς τα κάτω προς τα δεξιά, συνεχίζοντας με μια γραμμή ίδιου μήκους, ελαφρώς κοίλη προς τα μέσα, κατευθυνόμενη προς τα δεξιά και προς τα πάνω μέχρι το επίπεδο της αρχής της προηγούμενης γραμμής. Η επόμενη γραμμή, που ολοκληρώνει την άνω γνάθο, σχεδιάζεται ως τόξο από τα δεξιά του ραμφοειδούς άκρου του ρύγχους έως τη μέση της κάτω μακράς πλευράς της έλλειψης της κεφαλής εντός των ορίων της, κάμπτοντάς την ελαφρώς προς τα πάνω προς τα αριστερά.
Από κάτω από την άκρη του ράμφους, σχεδιάστε μια μικρή οριζόντια γραμμή του πηγουνιού προς τα δεξιά και, στη συνέχεια, συνδέστε την με τη βάση της χαμηλότερης ακίδας με μια γραμμή της κάτω γνάθου που είναι ελαφρώς καμπυλωμένη προς τα πάνω προς τα αριστερά. Στο όριο της άνω γνάθου, πάνω από την άκρη του ράμφους, σχεδιάστε μια μικρή αιχμή που προεξέχει προς τα πάνω προς τα αριστερά. Κάτω από την αιχμή της μύτης, στον αριστερό σωλήνα του ράμφους και στο τμήμα του κάτω και ελαφρώς δεξιά από την αιχμή, σχεδιάστε τις μπούκλες των ρουθουνιών. Κατά μήκος των ορίων των κλειστών γνάθων, 1-2 προεξέχοντα δόντια σχεδιάζονται σε διαφορετικά σημεία.
Στο επάνω δεξιό μέρος της έλλειψης της κεφαλής, σχεδιάστε ένα ημικύκλιο ελαφρώς κεκλιμένο προς τα δεξιά με μια βάση παράλληλη προς την κάτω πλευρά της έλλειψης, από την οποία σχεδιάζεται ένα μικρότερο αντίγραφο μέσα σε αυτό το ημικύκλιο. Στη μέση του μικρού ημικυκλίου, σχεδιάστε μια κάθετη γραμμή για την κόρη.
Το κεφάλι ολοκληρώνεται σχεδιάζοντας ένα μακρινό κέρατο με βάση που δεν είναι ορατή στον θεατή. Αναδύεται από πίσω από το κέντρο της άνω μακράς πλευράς της έλλειψης της κεφαλής σε κατεύθυνση πανομοιότυπη με το κοντινό κέρας. Η άκρη του μακρινού κέρατος τραβιέται ελαφρώς ψηλότερα. Στα δεξιά του, πριν και μετά το κοντινό κέρατο, σχεδιάστε αρκετές αιχμές που βγαίνουν πίσω από το μέτωπο και το πίσω μέρος του κεφαλιού στην απέναντι πλευρά του ρύγχους.
Ο λαιμός σκιαγραφείται με δύο γραμμές, η αριστερή από τις οποίες ξεκινά κάτω από τη βάση της κάτω γνάθου και η δεξιά από την άκρη της δεύτερης ακίδας από αριστερά προς τα δεξιά, διακοσμώντας την κάτω γνάθο. Η δεξιά γραμμή του λαιμού φτάνει στην αρχή του αριστερού μέρους της άνω πλευράς του οβάλ του κορμού και η αριστερή γραμμή, επαναλαμβάνοντας την καμπύλη της βάσης του λαιμού, πηγαίνει στο στήθος, ελαφρώς κυρτή προς τα αριστερά, και στη συνέχεια συνδέεται με την κάτω πλευρά του οβάλ του κορμού. Διασχίζεται από μια γραμμή που σκιαγραφεί το μπροστινό πόδι, το οποίο ξεκινά με μια μικρή πινελιά που κατευθύνεται προς τα κάτω προς τα δεξιά στην περιοχή του οβάλ του κορμού προς τα αριστερά και πάνω από τη γραμμή της βάσης του μπροστινού ποδιού.
Η αριστερή γραμμή του μπροστινού ποδιού ακολουθεί το σχήμα της βάσης του ποδιού, ακουμπώντας στο οβάλ του ποδιού. Η δεξιά γραμμή του μπροστινού ποδιού τραβιέται από το άνω δεξιό τμήμα του οβάλ του κορμού, ξεκινά με ένα τόξο που κατευθύνεται προς τα κάτω και προς τα δεξιά, κάμπτοντας προς τα αριστερά. Η δεξιά γραμμή του μπροστινού ποδιού τραβιέται από το κάτω άκρο αυτού του τόξου στην περιοχή δίπλα στο οβάλ του ποδιού, κάμπτοντάς το ελαφρώς προς τα δεξιά.
Η πλάτη σχεδιάζεται ξεκινώντας από τη δεξιά γραμμή του λαιμού, η οποία συνδέεται με το οβάλ του κορμού. Το σχέδιο ξεκινά με μια ευθεία, κοντή γραμμή ανάμεσα στις βάσεις του λαιμού και του φτερού, συνεχίζοντας την ελαφρώς προς τα κάτω κάμψη της πλάτης από μια ευθεία κάμψη μετά τη βάση του φτερού σε ένα σημείο ελαφρώς πάνω και αριστερά από το πίσω μέρος του σώματος.
Από το τέλος της πλάτης μέχρι ένα σημείο ακριβώς πάνω από την άρθρωση του πίσω ποδιού υπάρχει μια γραμμή που κατευθύνεται προς τα κάτω και ελαφρώς προς τα δεξιά, η οποία κάμπτεται ελαφρώς προς τα κάτω. Στα δεξιά του άκρου του, κάντε μια μικρή οριζόντια γραμμή. Από το άκρο του μέχρι το κάτω μέρος του οβάλ του ποδιού, σχεδιάζεται μια γραμμή που επαναλαμβάνει το σχήμα της κνήμης. Από ένα σημείο ελαφρώς πάνω και δεξιά από το κέντρο του κάτω περιθωρίου του τριγώνου του πίσω μέρους του σώματος, σχεδιάστε μια γραμμή προς τα δεξιά και κάτω από τον μηρό μέχρι την περιοχή στα αριστερά και ελαφρώς πάνω από την άρθρωση του πίσω ποδιού. Συνδέεται με τη γραμμή του ισχίου με μια ευθεία γραμμή του γόνατος, ενώ η γραμμή της αριστερής πλευράς της κνήμης, επαναλαμβάνοντας το σχήμα της βάσης της, ξεκινά από το τμήμα της γραμμής του γόνατος κοντά στην άρθρωση του πίσω ποδιού και καταλήγει στο οβάλ του ποδιού.
Από την άνω πλευρά των ποδιών των πλησιέστερων μπροστινών και πίσω ποδιών, σχεδιάστε 3 κυρτά προς τα πάνω τόξα, τα κάτω άκρα των οποίων εκτείνονται ελαφρώς πέρα από τα κάτω όρια των οβάλ των ποδιών. Τα ορατά μέρη των μακρινών ποδιών σχεδιάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως τα μπροστινά πόδια, αλλά το κενό μεταξύ των πίσω ποδιών γίνεται ευρύτερο και το κενό μεταξύ των μπροστινών ποδιών που τοποθετούνται το ένα δίπλα στο άλλο είναι στενότερο. Το μακρινό πίσω πόδι τραβιέται πίσω από την αριστερή άκρη της κάτω πλευράς του τριγώνου του πίσω μέρους του σώματος, το μακρινό μπροστινό πόδι τραβιέται πίσω από την αριστερή κάτω άκρη του οβάλ του κορμού. Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση των μακρινών ποδιών, μπορείτε να σχεδιάσετε 2 δάχτυλα πάνω τους.
Η άνω γραμμή της ουράς ξεκινά από την άνω γωνία του πίσω μέρους του σώματος, η κάτω γραμμή τραβιέται από την περιοχή ακριβώς κάτω από τη μέση του μηρού. Σχεδιάζουν τη βασική γραμμή της ουράς, σχηματίζοντας ένα μεγάλο καμπύλο βέλος στο άκρο της. Η ουρά μπορεί να σχεδιαστεί ανομοιόμορφα και γωνιακά.
Κατά μήκος της γραμμής βάσης της πτέρυγας, σχεδιάστε έναν ώμο που κωνικά κλίνει προς τον αγκώνα, ένα αντιβράχιο που κάμπτεται ελαφρώς προς τα αριστερά στο τέλος και ένα εξωτερικό δάχτυλο της πτέρυγας με μια παχύτερη πρώτη φάλαγγα. Από κάτω από τη βάση του εξωτερικού δακτύλου της πτέρυγας, γραμμές οδηγούν στα δεξιά 2 ακόμη απλωμένων δακτύλων της πτέρυγας, καθένα από τα οποία έχει 2 φάλαγγες. Καταλήγουν πάνω από το άκρο του πίσω μέρους του σώματος, με το κάτω δάχτυλο του ποδιού ελαφρώς κοντύτερο από το μεσαίο δάχτυλο. Τα μέρη της πτέρυγας συνδέονται μεταξύ τους και με το κέντρο της άνω γραμμής του τριγώνου του πίσω μέρους του σώματος με μεμβράνη.
Το πίσω μέρος του λαιμού στα δεξιά είναι διακοσμημένο με μεγάλα καρφιά που τρέχουν κατά μήκος του, και ελαφρώς μικρότερα καρφιά καλύπτουν το πίσω μέρος του σώματος και της ουράς. Τα αγκάθια μειώνονται σε μέγεθος καθώς πλησιάζουν στο τέλος της ουράς και αυξάνονται σε μέγεθος καθώς πλησιάζουν στη βάση του κρανίου.
Η μπροστινή πλευρά του λαιμού στα αριστερά χωρίζεται από μια γραμμή που διευρύνεται προς τα κάτω, εκτείνεται κατά μήκος του λαιμού από την κάτω αιχμή που διακοσμεί την κάτω γνάθο και επαναλαμβάνει το σχήμα του αριστερού περιθωρίου του λαιμού. Αυτή η γραμμή περνάει κάτω από το πλησιέστερο μπροστινό πόδι, μετά την οποία η γραμμή συνεχίζει κατά μήκος της κοιλιάς μέχρι το πλησιέστερο πίσω πόδι. Αυτή η περιοχή του λαιμού και της κοιλιάς είναι διακοσμημένη με γραμμές που ξεκινούν από τα αριστερά και στρέφονται προς τα πάνω στα δεξιά σε μία στροφή μιας σπείρας με ανοίγματα μεταξύ τους. Οι γραμμές αλλάζουν κλίση καθώς φτάνουν στην κοιλιά.
Σε ξεχωριστές τυχαίες περιοχές του σώματος, των ποδιών και της ουράς, σχεδιάζονται αρκετές στρογγυλές κλίμακες. Αρκετές κηλίδες χρωστικής τοποθετούνται στο δέρμα των φτερών. Τα κέρατα, τα ρουθούνια και το άνω φρύδι του δράκου μπορούν να διακοσμηθούν με σκουλαρίκια.

Επιλογή Πρωτοχρονιάς

Το έτος του δράκου είναι ένα συστατικό του κινεζικού ζωδιακού κύκλου, επομένως, για να σχεδιάσετε έναν δράκο για την Πρωτοχρονιά, ένα σχέδιο ενός κανονικού κινέζικου δράκου θα κάνει. Για πρωτοτυπία, μπορείτε να τον σχεδιάσετε ή έναν άλλο δράκο δίπλα στο δέντρο και τα δώρα, ή έναν δράκο με ένα δώρο.

Τα δώρα δημιουργούνται από κανονικούς κύβους:

Για την πάνω πλευρά του κύβου σε προοπτική, θα πρέπει να τοποθετήσετε 2 σημεία στήριξης στο ίδιο επίπεδο, η απόσταση μεταξύ τους θα καθορίσει το πλάτος του κύβου. Στη συνέχεια, τοποθετώντας ένα δάχτυλο ανάμεσά τους ή κάτι μικρότερο ανάλογα με το μέγεθος του κύβου, τοποθετήστε 2 κάθετες κουκκίδες στο πάνω και στο κάτω μέρος του δακτύλου ή του αντικειμένου. 4 σημεία συνδέονται στις πλευρές του σχήματος με ευθείες γραμμές, οδηγώντας τες αριστερόστροφα και ξεκινώντας από το πάνω σημείο.
Κάθετες γραμμές τρέχουν προς τα κάτω από το κάτω και τα πλευρικά σημεία, καταλήγοντας με τον ίδιο τρόπο όπως το κάτω μισό της πάνω πλευράς του κύβου. Συνδέονται με γραμμές παράλληλες με τις κάτω πλευρές της άνω πλευράς του κύβου.
Στη μέση των πλευρών, σχεδιάστε 2 κάθετες γραμμές που χρησιμεύουν ως κορδέλα δώρου. Συνεχίζονται στην πάνω πλευρά του κύβου, τραβώντας τα παράλληλα με τις πλευρικές γραμμές του και περνώντας τη μία λωρίδα κάτω από την άλλη.
Η διασταύρωση της εορταστικής κορδέλας συμπληρώνεται με έναν κόμπο.

Δράκος κινουμένων σχεδίων

Τα σχέδια δράκων για αντιγραφή μπορούν να έχουν ποικίλους βαθμούς ρεαλισμού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δράκοι απεικονίζονται ως κακοί και τρομακτικοί, με τα σώματά τους καλυμμένα με λέπια και αιχμές, και συχνά απεικονίζονται να εκτοξεύουν πίδακες φλόγας, αλλά αυτές οι ιδιότητες μπορεί να είναι περιττές σε μια εικόνα κινουμένων σχεδίων.

Όταν δημιουργείτε ένα σχέδιο για παιδιά, ο δράκος απεικονίζεται χαριτωμένος και φιλικός, μαλακώνοντας την εικόνα του με μεγάλα ανοιχτά μάτια και ένα χαμόγελο:

Ένας δράκος κινουμένων σχεδίων ξεκινά επίσης με ένα σκίτσο, σχεδιάζοντας πρώτα έναν μικρό κύκλο για το κεφάλι. Λίγο χαμηλότερα και αριστερά της, σχεδιάστε έναν κύκλο της κοιλιάς, 2 φορές μεγαλύτερο από τον κύκλο του κεφαλιού. Συνδέονται με ένα ανοδικό και αριστερόστροφο τόξο της πλάτης, που πηγαίνει από την περιοχή πάνω από την αριστερή άκρη του κύκλου της κεφαλής σε μια πανομοιότυπη περιοχή του κοιλιακού κύκλου. Από ένα σημείο ελαφρώς κάτω από την αριστερή άκρη του κύκλου της κεφαλής έως ένα σημείο ελαφρώς δεξιά από την άνω άκρη του κύκλου της κοιλιάς, σχεδιάστε ένα αριστερή καμπύλη τόξο της δεξιάς πλευράς του σώματος, το οποίο πυκνώνει καθώς πλησιάζει τον κύκλο της κοιλιάς.
Από το σημείο του κύκλου του σώματος ακριβώς κάτω από το κάτω αριστερό περίγραμμά του, σχεδιάστε την κάτω πλευρά της ουράς προς τα αριστερά και προς τα κάτω, καμπυλώνοντάς την ομαλά προς τα πάνω στο επίπεδο της άνω πλευράς του κύκλου της κοιλιάς. Η ουρά συνεχίζει με μια μικρή κάμψη προς τα αριστερά και ελαφρώς προς τα κάτω. Από την περιοχή του κύκλου της κοιλιάς, ακριβώς κάτω από την επαφή του με την πίσω γραμμή, σχεδιάστε την άνω πλευρά της ουράς, αρχικά επαναλαμβάνοντας το σχήμα της κάτω πλευράς, και στη συνέχεια στενεύοντας την ουρά προς το άκρο της, διακοσμώντας την με ένα μικρό βέλος.
Η βάση για το φτερό σχεδιάζεται με 2 γραμμές. Από τη μέση του πίσω τόξου, οδηγήστε προς τα πάνω και ελαφρώς αριστερά τη γραμμή του ώμου της πτέρυγας, που καταλήγει ελαφρώς πάνω από την κορυφή του κύκλου της κεφαλής. Από αυτό προς τα αριστερά και ελαφρώς προς τα κάτω πηγαίνει μια ελαφρώς καμπύλη ανοδική γραμμή της εξωτερικής πλευράς της πτέρυγας. Η 2η πτέρυγα σχεδιάζεται από την περιοχή του τόξου της πλάτης ελαφρώς δεξιά της βάσης της 1ης πτέρυγας. Η βάση του σχηματίζεται από έναν ώμο ίδιου μήκους, που κατευθύνεται προς τα πάνω και ελαφρώς προς τα αριστερά, και μια ελαφρώς καμπύλη ανοδική γραμμή στην εξωτερική πλευρά του φτερού, που κατευθύνεται προς τα πάνω και προς τα δεξιά.
Η βάση για το ρύγχος σχεδιάζεται σε σχήμα φασολιού με κλίση προς τα δεξιά και ελαφρώς προς τα κάτω, με τα άκρα να δείχνουν προς τα πάνω, ξεκινώντας από τη μέση του κύκλου της κεφαλής και καταλήγοντας δεξιά του κάτω τετάρτου της. Το φασόλι πρέπει να εκτείνεται πέρα από τον κύκλο της κεφαλής κατά το ήμισυ του μεγέθους του.
Στο κάτω δεξιό τεταρτημόριο του κοιλιακού κύκλου, σχεδιάστε μια έλλειψη του ποδιού κεκλιμένου προς τα δεξιά, με την κάτω κοντή πλευρά του να εκτείνεται ελαφρώς έξω από τον κοιλιακό κύκλο. Το ύψος της κεκλιμένης έλλειψης είναι ίσο με το ύψος του κύκλου της κεφαλής. Έξω από τον κοιλιακό κύκλο, ελαφρώς δεξιά και πάνω από το αριστερό πόδι, σχεδιάστε μια εξίσου κεκλιμένη έλλειψη του δεξιού ποδιού με ίδιες διαστάσεις.
Το κάτω τμήμα της γραμμής του άνω άκρου του ρύγχους του φασολιού σβήνεται, στη συνέχεια στο άνω μισό του κύκλου της κεφαλής στις πλευρές στη βάση του φασολιού, σχεδιάζονται 2 ημικύκλια ματιών που εκτείνονται προς τα πάνω. Το δεξί μάτι είναι πιο μακριά, επομένως έχει υψηλότερη βάση και μικρότερο πλάτος.
Στην επάνω αριστερή άκρη της κάτω γραμμής του φασολιού, σχεδιάστε ένα μικρό τόξο ανοιχτού στόματος σε ένα χαμόγελο, κατευθυνόμενο προς τα κάτω και προς τα αριστερά, που συνδέεται και στα δύο άκρα με την κάτω γραμμή του φασολιού. Πάνω από το σημείο όπου συναντώνται οι γραμμές φασολιού και χαμόγελου, σχεδιάστε ένα ακόμη μικρότερο τόξο, κατευθυνόμενο προς τα πάνω και ελαφρώς προς τα αριστερά. Θα είναι η πτυχή του μάγουλου.
Στο κέντρο του κάτω άκρου του φασολιού, σχεδιάστε μια μικρή έλλειψη για το ρουθούνι, σβήνοντας το κάτω αριστερό τμήμα του και τοποθετώντας μια κουκκίδα για το ρουθούνι στο κέντρο του. Το ορατό τμήμα της έλλειψης της περιφέρειας του μακρινού ρουθουνιού τραβιέται να προεξέχει από πίσω από την άνω άκρη του κάτω άκρου του φασολιού.
Στις κάτω άκρες των ματιών, σχεδιάστε μεγάλες κόρες με παχιές κουκκίδες. Στην επάνω πλευρά του κύκλου της κεφαλής, σχεδιάστε 2 μικρά τρίγωνα του δεξιού και του αριστερού κέρατος, που βρίσκονται ελαφρώς αριστερά από το αριστερό μάτι και πάνω από το άκρο δεξιό μάτι, αντίστοιχα. Το κεφάλι του δράκου είναι ζωγραφισμένο.
Τα άκρα των φτερών συνδέονται με τις περιοχές της πλάτης κοντά στις βάσεις τους με ευθείες γραμμές. σε κάθε πτέρυγα, σχεδιάζονται επίσης γραμμές 2 ισιωμένων δακτύλων ξεκινώντας κοντά στο εξωτερικό του δάχτυλο, συνεχίζοντας με προεξοχές πέρα από τις γραμμές που συνδέουν τα φτερά με το σώμα. Οι προεξοχές έχουν το μέγεθος του μακρινού ματιού ενός δράκου.
Τα μικρά μπροστινά πόδια, με τα δάχτυλα σφιγμένα σε γροθιές, σχηματίζουν στενές ελλείψεις και οβάλ. Το αριστερό κοντινό πόδι ξεκινά με μια έλλειψη που κατευθύνεται προς τα κάτω και προς τα αριστερά από την περιοχή του σώματος κάτω από τη βάση της αριστερής πτέρυγας, με την κάτω άκρη του να εκτείνεται ελαφρώς πέρα από τα όρια της πλάτης. Από το κάτω άκρο της 1ης έλλειψης, σχεδιάστε μια οριζόντια έλλειψη ίδιου μήκους, που καταλήγει μέσα στον κοιλιακό κύκλο. Η βάση του ποδιού ολοκληρώνεται από ένα μικρό οβάλ του χεριού.
Το δεξί άκρο του ποδιού αρχίζει να σχεδιάζεται με μια έλλειψη που δείχνει προς τα κάτω και δεξιά, που αναδύεται πίσω από τη δεξιά πλευρά του σώματος σε επίπεδο ελαφρώς πάνω από τη βάση του 1ου ποδιού. Μόνο η άνω άκρη του παραμένει αόρατη. Το 2ο πόδι συνεχίζει με μια έλλειψη που κατευθύνεται προς τα κάτω και προς τα αριστερά, το μισό της οποίας βρίσκεται μέσα στον κύκλο της κοιλιάς, και το άκρο ολοκληρώνεται με ένα μικρό οβάλ του χεριού. Τα όρια επαφής μεταξύ των ελλείψεων και των οβάλ των ποδιών διαγράφονται.
Στην έλλειψη του αριστερού ποδιού, σχεδιάστε ένα μικρότερο αντίγραφο αυτού. Ταιριάζει στενά στα αριστερά και κάτω όριά του, αφήνοντας ελεύθερα τα άνω και αριστερά άκρα της έλλειψης. Το ίδιο γίνεται και με την έλλειψη του δεξιού ποδιού. Από το σημείο μεταξύ του αριστερού μακριού περιθωρίου της έλλειψης του αριστερού ποδιού και της άνω δεξιάς πλευράς του, σχεδιάστε ένα ανοδικό καμπύλο τόξο του ποδιού, που καταλήγει κάτω από τη μέση του αντιβραχίου του αριστερού μπροστινού ποδιού στο επίπεδο της διασταύρωσης του κοιλιακού κύκλου με την πίσω γραμμή.
Το τόξο του ποδιού από το ίδιο τμήμα της έλλειψης του δεξιού ποδιού φέρεται πίσω από τον κύκλο της κοιλιάς στο επίπεδο του καρπού του δεξιού μπροστινού ποδιού. Το κάτω όριο του δεξιού ποδιού θα είναι μια κοντή, ελαφρώς καμπύλη ανοδική γραμμή από το πίσω μέρος του δεξιού ποδιού μέχρι τον κύκλο της κοιλιάς, με κατεύθυνση προς τα πάνω προς τα αριστερά. Στα άνω άκρα των κάτω ποδιών, σχεδιάστε 3 μικρούς κύκλους δακτύλων, οι αριστεροί από τους οποίους είναι μεγαλύτεροι και έχουν στενή σύνδεση με τα αριστερά χείλη των ποδιών. Τα δάχτυλα γίνονται ελαφρώς μικρότερα καθώς απομακρύνονται από τον θεατή.
Κατά μήκος της πλάτης και της ουράς προς το βέλος της, σχεδιάζεται μια σειρά από μικρές τριγωνικές αιχμές, οι οποίες απουσιάζουν στο τμήμα της πλάτης από το μπροστινό αριστερό πόδι μέχρι την ουρά λόγω της κάμψης του σώματος. Από τον κύκλο του κεφαλιού στο επίπεδο της μέσης της βάσης του λαιμού, σχεδιάστε μια γραμμή που επαναλαμβάνει το σχήμα της πλάτης, διαχωρίζοντας την εσωτερική πλευρά του λαιμού και το σώμα. Οδηγείται στην περιοχή της καμάρας του αριστερού πίσω ποδιού, η οποία βρίσκεται κάτω από τον καρπό του αριστερού μπροστινού ποδιού.
Η εσωτερική πλευρά του λαιμού και ο κοιλιακός κύκλος καλύπτονται με γραμμές ελαφρώς καμπυλωμένες προς τα προηγούμενα τμήματα με ανοίγματα μεταξύ τους, χωρίς να πηγαίνουν στα μπροστινά πόδια, πέρα από το δεξί όριο του κοιλιακού κύκλου, καθώς και πέρα από την καμάρα και το πόδι του αριστερού ποδιού.
Από την περιοχή ακριβώς πάνω από την κάτω πλευρά της ουράς, σχεδιάστε μια γραμμή που επαναλαμβάνει το σχήμα του κάτω περιγράμματος της, η οποία θα διαχωρίζει την κάτω πλευρά της ουράς. Τεντώνεται μέχρι το κάτω όριο της ουράς, όχι μακριά από το σημείο που μετατρέπεται στο βέλος στο τέλος της ουράς. Κατά μήκος της κάτω πλευράς της ουράς, σχεδιάστε ελαφρώς καμπύλες γραμμές προς το άκρο της με κενά μεταξύ τους. Η άνω πλευρά της ουράς και η αριστερή πλευρά του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του αριστερού ποδιού, καλύπτονται με έναν μικρό αριθμό χαλαρά τοποθετημένων κύκλων και κουκκίδων. Μπορείτε να σχεδιάσετε σύννεφα καπνού κοντά στη μύτη.

Στους θρύλους των λαών του κόσμου υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών τύπων δράκων, η ιδέα των οποίων μπορεί να διαφέρει μέσα σε έναν πολιτισμό. Αυτή η δημοφιλής μυθική εικόνα τροποποιείται και συμπληρώνεται συνεχώς λόγω της δημοτικότητάς της στις βιομηχανίες φαντασίας και ψυχαγωγίας, γεγονός που καθιστά περιττή την τήρηση αυστηρών κανόνων στο σχέδιο δράκων. Ωστόσο, για ένα αντίγραφο υψηλής ποιότητας ή όταν δημιουργείτε το δικό σας σχέδιο ενός δράκου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις περιγραφόμενες συμβουλές, οι οποίες βοηθούν στην εξισορρόπηση της σωματικής του διάπλασης και στην πιο έντονη έκφραση ορισμένων χαρακτηριστικών του δράκου.

Βίντεο για το πώς να σχεδιάσετε έναν δράκο

Πώς να σχεδιάσετε έναν δράκο κινουμένων σχεδίων:

Σχέδια δράκων για αντιγραφή εύκολα, όμορφα, δροσερά βήμα προς βήμα