Ανατομία χεριών για αρχάριους, σχέδιο βήμα προς βήμα. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε

Το σχέδιο ανθρώπινων χεριών είναι μια από τις πιο δύσκολες διαδικασίες για τους καλλιτέχνες, ειδικά για τους αρχάριους. Πολύ συχνά στα σχέδια μπορείτε να δείτε χαρακτήρες που κρατούν πάντα τα χέρια τους στις τσέπες τους ή έχουν χέρια που μοιάζουν με γάντια. Τέτοια κόλπα με την "παράκαμψη" της ανατομίας των χεριών είναι κατάλληλα μόνο για ερασιτέχνες κόμικς, αλλά για να σχεδιάσετε πραγματικές εικόνες θα πρέπει να ασχοληθείτε με την επίμονη μελέτη του θέματος.

Ανατομία χεριού στο σχέδιο

Κάθε καλλιτέχνης θα πρέπει να γνωρίζει την ανατομία ή τουλάχιστον τα βασικά της. Αυτός ο κανόνας ισχύει όχι μόνο για όσους σχεδιάζουν πραγματικά ζώα και ανθρώπους με ρεαλιστικό ύφος, αλλά και για τους καλλιτέχνες φαντασίας. Κάθε σώμα αποτελείται από σκελετό, μύες, τένοντες, φλέβες και αγγεία, δέρμα, και έχει επίσης τις δικές του μοναδικές αναλογίες. Για να μάθετε πώς να σχεδιάζετε τα χέρια, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τη δομή αυτού του μέρους του σώματος όχι μόνο για λόγους αναλογικότητας της εικόνας, αλλά και για να επιτύχετε αυθεντικότητα στις κινήσεις.

Τα ανθρώπινα χέρια αποτελούνται από 3 κύρια μέρη:

• ώμος – ανατομικά, αυτό είναι το άνω μέρος του βραχίονα, που καταλήγει στον αγκώνα.
• πήχης – το μέρος του βραχίονα που ξεκινά από τον αγκώνα και καταλήγει στο χέρι.
• βούρτσα - η παλάμη και τα δάχτυλα ξεκινώντας από τον καρπό.

Όταν σχεδιάζουμε ένα πλήρες χέρι, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη σχέση μεταξύ των οστών και, ειδικότερα, των μυών και των τενόντων αυτών των τμημάτων. Κινώντας τα δάχτυλα, ένα άτομο τεντώνει τους μύες του αντιβραχίου και λυγίζοντας το χέρι στον αγκώνα, τεντώνει τους μύες τόσο του ώμου όσο και του αντιβραχίου. Τέτοιες αποχρώσεις επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την αυθεντικότητα του σχεδίου.

Δομή των οστών και των μυών του ώμου

Ο ώμος αποτελείται από ένα οστό - το βραχιόνιο οστό. Έχει μια κεφαλή του βραχιονίου οστού που προσκολλάται στην άρθρωση του ώμου, έτσι το οστό έχει μια επέκταση στην κορυφή. Παρακάτω, στη συμβολή με την άρθρωση του αγκώνα, αυτό το οστό επίσης πυκνώνει.

Μύες του ώμου
Δελτοειδής	Αυτός ο μυς ονομάζεται συνήθως ώμος. Είναι υπεύθυνο για την κίνηση ολόκληρου του βραχίονα, την ανύψωσή του, το χαμήλωμα και την μετακίνησή του προς τα πλάγια.
Δικέφαλος μυς	Ένα άλλο όνομα είναι ο δικέφαλος βραχιόνιος μυς. Βρίσκεται μπροστά (σε σχέση με το εσωτερικό της παλάμης) και είναι υπεύθυνο για την κάμψη του βραχίονα στον αγκώνα.
Τρικέφαλος μύς	Ο τρικέφαλος μυς ονομάζεται επίσης τρίκεφλος βραχιόνιος μυς. Βρίσκεται στην άλλη πλευρά του δικέφαλου, δηλαδή, πίσω (σε σχέση με το πίσω μέρος του χεριού). Η λειτουργία αυτού του μυός είναι να εκτείνει το χέρι στον αγκώνα.

Οι συνδέσεις τένοντα-μυών σε αυτό το μέρος του βραχίονα συνδέονται με τις αρθρώσεις του ώμου και του αγκώνα, καθώς και με ολόκληρο το οστό. Η λειτουργία τους είναι να μεταφέρουν την τάση από τον μυ κατά τη συστολή και να εκτελούν κάμψη και έκταση στα αρθρικά μέρη του βραχίονα.

Χαρακτηριστικά της άρθρωσης του αγκώνα

Ο ώμος συνδέεται με το αντιβράχιο μέσω της άρθρωσης του αγκώνα. Η άρθρωση έχει σχήμα μπάλας και κυπέλλου - η ακτίνα σε αυτό το μέρος περιστρέφεται γύρω από την ωλένη και αντίστροφα, γεγονός που εξασφαλίζει την κάμψη του βραχίονα σε αυτό το σημείο. Η ίδια η άρθρωση στο χέρι δεν είναι ορατή. Ανατομικά, εδώ μπορεί να παρατηρηθεί ένας μεγάλος αριθμός τενόντων και μυϊκών συνδέσμων.

Από έξω, υπάρχουν 3 βασικά σημεία του αγκώνα:

• εξωτερικός κόνδυλος;
• εσωτερικός κόνδυλος;
• κεφαλή της ωλένης.

Η κεφαλή του οστού του αγκώνα και ο έσω κόνδυλος είναι ορατοί σε κάθε θέση του χεριού. Όταν ο βραχίονας είναι λυγισμένος, ο πλάγιος κόνδυλος γίνεται επίσης ορατός (αυτό το στοιχείο «πηγαίνει» στο αγκωνιαίο πόρο όταν ο βραχίονας είναι ίσιος). Η ανατομία των χεριών για το σχέδιο είναι σημαντική ακριβώς σε τέτοιες αποχρώσεις όπως οι διαφορετικές θέσεις του χεριού και ολόκληρου του βραχίονα. Αυτό βοηθά να εκφραστεί όχι μόνο η στάση του σώματος ενός ατόμου, αλλά και η επιθυμία του για κίνηση και ένταση.

Η δομή του ανθρώπινου αντιβραχίου

Το αντιβράχιο βασίζεται σε δύο οστά που βρίσκονται παράλληλα μεταξύ τους - την ωλένη και την κερκίδα. Το πρώτο από αυτά έχει μια αισθητή πάχυνση στην πλευρά του αγκώνα, το δεύτερο πυκνώνει πιο κοντά στον καρπό.

Σε αυτό το μέρος του βραχίονα, μπορούν να διακριθούν δύο ομάδες μυών:

• Υπεύθυνος κυρίως για την επέκταση του καρπού και των δακτύλων - βρίσκεται υπό όρους στο πλάι του αντίχειρα του χεριού, καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του αντιβραχίου.
• Αυτά που είναι υπεύθυνα κυρίως για την κάμψη του καρπού και των δακτύλων βρίσκονται στο πλάι του μικρού δακτύλου.

Το τμήμα του αντιβραχίου που συνδέεται με την άρθρωση του αγκώνα είναι κάπως παχύτερο από το τμήμα που περνάει στο χέρι. Οι τένοντες εδώ συσσωρεύονται κυρίως στην περιοχή του καρπού, γεγονός που προκαλεί τα διαφορετικά πάχη του αντιβραχίου.

Χαρακτηριστικά της δομής του χεριού

Η ανατομία των χεριών για τα πινέλα σχεδίασης είναι το σημαντικό μέρος που φοβούνται όλοι οι αρχάριοι καλλιτέχνες. Εδώ βρίσκεται ο μεγαλύτερος αριθμός οστών, μυών, τενόντων και οι πιο σύνθετες διασυνδέσεις τους.

Πρώτον, αξίζει να ταξινομήσετε τα οστά:

• Υπάρχουν 8 οστά που βρίσκονται στην περιοχή του καρπού.
• 5 μετακάρπια οστά συνδέονται με τα καρπικά οστά.
• Από αυτά προέρχονται οι φάλαγγες των δακτύλων, 3 στον δείκτη, τον μέσο, ​​τον παράμεσο και το μικρό δάχτυλο, και 2 στον αντίχειρα (14 φάλαγγες συνολικά).

Οι φάλαγγες των δακτύλων έχουν τα δικά τους ονόματα. Αυτά που συνδέονται με τα μετακάρπια οστά ονομάζονται εγγύς φάλαγγες. Στη συνέχεια έρχονται οι μεσαίες και στη συνέχεια οι άπω ή φάλαγγες των νυχιών. Πρέπει να μάθετε να τα διακρίνετε - αυτό είναι σημαντικό για τη διατήρηση των σωστών αναλογιών.

Υπάρχουν μύες που βρίσκονται ανάμεσα στα οστά του χεριού. Υπάρχουν λιγότερα από αυτά εδώ από τους τένοντες, έτσι στα χέρια μπορείτε να νιώσετε τόσο τα οστά όσο και συχνά τους ίδιους τους τένοντες. Όλοι οι τένοντες τείνουν προς τις άκρες των δακτύλων, παρέχοντας κίνηση του χεριού και των δακτύλων. Στην περιοχή του καρπού υπάρχουν ενισχυτικοί εγκάρσιοι ιστοί που παρέχουν στήριξη στους τένοντες των καμπτήρων μυών.

Κύριοι μύες του χεριού:

• αντίθετος μυς του αντίχειρα.
• προσαγωγός μυς του αντίχειρα.
• οσφυϊκοί μύες;
• μύες του μικρού δακτύλου - καμπτήρας, αντίθετος, απαγωγέας.
• βραχύς παλαμικός μυς.

Είναι πολύ πιο εύκολο να κατανοήσετε τη θέση αυτών των μυών και των τενόντων, τις αλληλεπιδράσεις τους, χρησιμοποιώντας το δικό σας χέρι ως παράδειγμα. Για εκπαίδευση, μπορείτε να τραβήξετε το αριστερό χέρι από τη ζωή, παρατηρώντας την κίνηση των δακτύλων, την κάμψη και την ένταση τους.

Ανδρικά και γυναικεία χέρια

Τα ανδρικά και τα γυναικεία χέρια δεν διαφέρουν ανατομικά μεταξύ τους. Υπάρχουν όμως διαφορές και σε άλλες πτυχές – αναλογίες, μορφή. Τις περισσότερες φορές, τα γυναικεία χέρια σχεδιάζονται πιο χαριτωμένα. Εξαρτάται από το πάχος του οστού και την ποσότητα των μυών σε αυτό. Όσο για τα γυναικεία χέρια, θα είναι στενότερα, με στρογγυλεμένα προεξέχοντα μέρη, και τα δάχτυλα θα είναι μακρύτερα. Το σχήμα των νυχιών είναι ένα άλλο καλό εργαλείο για να δείξετε το φύλο των χεριών σας.

Οι γυναίκες έχουν μακρύτερα, στρογγυλεμένα, αμυγδαλωτά νύχια. Τα νύχια των ανδρών είναι πιο τετράγωνα και πιο κοντά. Το γωνιώδες σχήμα των προεξέχοντων αρθρώσεων των δακτύλων, τα λιγότερο ομοιόμορφα δάχτυλα και η πληθώρα προεξέχοντων φλεβών είναι ένας τρόπος για να αναδείξετε τα ανδρικά χέρια. Οι άνδρες θα έχουν πιο μυώδη χέρια, περισσότερους μύες στα οστά, ειδικά στην περιοχή των ώμων του βραχίονα.

Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε αυτές τις συστάσεις - όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να εξαρτώνται όχι μόνο από το φύλο του χαρακτήρα που σχεδιάζεται, αλλά και από τη σωματική του διάπλαση γενικά, καθώς και από τον χαρακτήρα και το επάγγελμά του.

Διαφορετικές αναλογίες του ανθρώπινου χεριού, του καρπού και των δακτύλων

Η ανατομία των χεριών είναι πολύ σημαντική για το σχέδιο ενός ατόμου, αλλά υπάρχουν και άλλες σημαντικές αποχρώσεις. Η διατήρηση των αναλογιών κατά το σχεδιασμό ενός σώματος είναι η βάση των πάντων. Εάν αρχικά κατασκευάσετε το σκίτσο σύμφωνα με τους κανόνες, δεν θα πρέπει να υπάρχουν προβλήματα με τον έλεγχο μεμονωμένων άκρων.

Για να βεβαιωθείτε ότι τα χέρια στο σχέδιο είναι αναλογικά, πρέπει να προσέξετε:

• Το αντιβράχιο πρέπει να είναι κοντύτερο από το άνω μέρος του βραχίονα.
• Το αντιβράχιο μαζί με το χέρι είναι μακρύτερο από τον ώμο.
• Το μήκος του αντιβραχίου είναι περίπου ίσο με το ύψος του κεφαλιού ενός ατόμου.
• Η απόσταση από τον αγκώνα έως τις άκρες των φαλαγγών των δακτύλων είναι ίση με την απόσταση από το γόνατο έως τη φτέρνα του ποδιού.
• Σε ευθεία θέση, το σημείο όπου βρίσκεται ο αγκώνας ευθυγραμμίζεται με το σημείο του αφαλού.

Οι αναλογίες των χεριών είναι λίγο πιο δύσκολες στη διατήρηση και τον έλεγχο. Εδώ, τόσο ο αριθμός των οστών όσο και η ειδική διάταξη των μυών παίζουν ρόλο.

Βασικές αναλογίες του χεριού και των δακτύλων:

• Το μήκος του χεριού είναι περίπου ίσο με το μήκος του προσώπου (του προσώπου, όχι ολόκληρου του κεφαλιού).
• Το μέσο του χεριού μπορεί να θεωρηθεί ως το σημείο που βρίσκεται στην άρθρωση του μεσαίου δακτύλου. Η αρχή του χεριού βρίσκεται ελαφρώς πάνω από το άκρο της ωλένης (το προεξέχον φύμα στο πλάι). Η απόσταση από την αρχή του χεριού μέχρι την άρθρωση και από την άρθρωση μέχρι τις άκρες των δακτύλων είναι ίση.
• Η κάμψη μεταξύ των μεσαίων και εγγύς φαλαγγών είναι η μέση των δακτύλων (αν πάρετε τις αρθρώσεις ως αρχή).
• Η άκρη του αντίχειρα θα ευθυγραμμίζεται με ένα σημείο που βρίσκεται στα 2/3 της διαδρομής προς τα πάνω στην εγγύς φάλαγγα του δείκτη.
• Ο δείκτης και ο παράμεσος έχουν περίπου το ίδιο μήκος.
• Η άκρη του μικρού δακτύλου βρίσκεται περίπου στο επίπεδο της καμπύλης του νυχιού και των μεσαίων αρθρώσεων του δείκτη και του παράμεσου.
• Το μήκος των νυχιών (κομμένα) είναι περίπου ίσο με το μήκος των αρθρώσεων των νυχιών των δακτύλων.
• Η άρθρωση του αντίχειρα μετριέται ως εξής: βρίσκεται σε μια γραμμή ακριβώς στη μέση από τον σωλήνα του άκρου της ωλένης έως την άρθρωση του μεσαίου δακτύλου.
• Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν έχουν τέλεια ίσια δάχτυλα. Λυγίζουν ελαφρώς προς το κέντρο.
• Οι αρθρώσεις στις φάλαγγες των δακτύλων, καλυμμένες με δέρμα, σχηματίζουν πτυχές. Στο πίσω και στο εσωτερικό του χεριού, αυτές οι πτυχές βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το χέρι δεν είναι ένα απόλυτα ευθύ και σωστό μέρος του σώματος. Για να απλοποιήσετε την κατασκευή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν κύκλο, καθώς η «ανοιχτή» παλάμη θα τείνει να έχει ακριβώς αυτό το σχήμα.

Σχήματα χεριών και δακτύλων

Το σχήμα των χεριών δεν διαφέρει μόνο μεταξύ ανδρών και γυναικών ειδικότερα, αλλά και μεταξύ των ανθρώπων γενικότερα. Τα χαρακτηριστικά είναι σαφώς ορατά στα χέρια και τα δάχτυλα.

Το σχήμα της βούρτσας μπορεί να είναι κάπως έτσι:

• κοντή παλάμη με κοντά δάχτυλα.
• κοντή παλάμη με μακριά δάχτυλα.
• μακριά παλάμη με κοντά δάχτυλα.
• μακριά παλάμη με μακριά δάχτυλα.

Το πλάτος της παλάμης προστίθεται επίσης σε αυτό - το χέρι μπορεί να καταλήξει να φαίνεται μακρύ και στενό, δηλαδή πιο χαριτωμένο, ή μπορεί να αποδειχθεί κοντό και φαρδύ, σαν «πόδι». Τα δάχτυλα μπορούν επίσης να έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά.

Για παράδειγμα, μπορούν να απεικονιστούν:

• κανονικό, ανάλογο με ολόκληρη τη βούρτσα.
• λεπτότερο ή, αντίθετα, παχύτερο.
• με κωνικές άκρες των δακτύλων, δηλαδή, δώστε τους ένα κωνικό σχήμα.
• με "τετράγωνες" άκρες των δακτύλων.
• σπάτουλα σε σχήμα, δηλαδή, στενότερο μόνο στο κεντρικό τμήμα.
• οζώδης, με έντονα προεξέχουσες φαλαγγικές αρθρώσεις.

Ένα σύνολο τέτοιων χαρακτηριστικών θα βοηθήσει εύκολα στην απεικόνιση ανδρικών, γυναικείων, παιδικών ή ηλικιωμένων χεριών. Μερικά από αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να υποδείξουν το επάγγελμα του χαρακτήρα - μουσικός, εργάτης, μοδίστρα ή κοσμηματοπώλης.

Πώς να ζωγραφίσω τα χέρια;

Για να μάθετε πώς να σχεδιάζετε χέρια, δεν χρειάζεται μόνο να μελετήσετε τα βασικά ανατομικά χαρακτηριστικά τους, αλλά και να επιλέξετε καλές αναφορές (δηλαδή, πρωτότυπες εικόνες στις οποίες μπορείτε να βασιστείτε όταν σχεδιάζετε το σκίτσο σας). Είναι καλύτερο να τραβάτε φωτογραφίες παρά σχέδια άλλων ανθρώπων και από πολλές διαφορετικές γωνίες ταυτόχρονα.

Πρώτη εξάσκηση για το σχέδιο ενός χεριού:

1. Πρέπει να μάθετε πώς να σχεδιάζετε ένα χέρι χρησιμοποιώντας απλά σχήματα. Το χωρίζουμε σε τρία κύρια μέρη - τον καρπό, το μετακάρπιο και τα δάχτυλα.
2. Ο καρπός σχεδιάζεται ως οβάλ στη βάση του χεριού.
3. Το μετακάρπιο είναι προσαρτημένο στον καρπό και σχεδιάζεται ως τρισδιάστατο τραπεζοειδές. Στο κάτω μέρος, το τραπεζοειδές θα είναι ελαφρώς στενότερο από ό,τι στην κορυφή.
4. Τα δάχτυλα (4 από αυτά, εκτός από τον αντίχειρα) πρέπει να συνδυαστούν σε ένα μόνο σχήμα - ένα πεντάγωνο με ανύψωση στην κορυφή, το κάτω μέρος θα είναι επίσης στενότερο από το πάνω.
5. Ο αντίχειρας θα αποτελείται από ένα μαξιλαράκι από κάτω, προσαρτημένο στο μετακάρπιο, και έναν κύλινδρο από πάνω.
6. Η συνολική σχηματική εμφάνιση της παλάμης θα πρέπει να μοιάζει με γάντι.

Ως άσκηση εκπαίδευσης, πρέπει να μάθετε πώς να αναλύετε αναφορές με διαφορετικές γωνίες του πινέλου για αυτά τα βασικά σχήματα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να μάθετε να νιώθετε τον όγκο, το σχήμα του χεριού και τις βασικές του θέσεις.

Στη συνέχεια, ξεκινά η βελτίωση του σχήματος της βούρτσας:

1. Εκτός από το οβάλ του καρπού, σχεδιάζονται 2 οστά. Το 1ο είναι πιο αισθητό - στο πλάι του μικρού δακτύλου, στο πίσω μέρος του χεριού. 2ο - στο πλάι του αντίχειρα, λιγότερο αισθητό, που βρίσκεται στο πλάι.
2. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάτε τις πτυχές που εμφανίζονται κατά την κίνηση της βούρτσας. Όταν ο καρπός είναι λυγισμένος, οι πτυχές θα βρίσκονται στο εσωτερικό του καρπού. όταν ισιωθεί, θα βρίσκονται εξωτερικά.
3. Δεδομένου ότι το μετακάρπιο αποτελείται από οστά και τένοντες, και υπάρχουν λίγοι μύες σε αυτήν την περιοχή, η ανακούφιση θα είναι ορατή εδώ. Σε σκίτσα και διαγράμματα, οι τένοντες στο πίσω μέρος του χεριού συχνά εμφανίζονται ως γραμμές που οδηγούν στα δάχτυλα. Στο εσωτερικό της παλάμης βρίσκονται οι λεγόμενες γραμμές της ζωής, του νου και της καρδιάς.
4. Ένα απλό σχήμα για την απεικόνιση τενόντων στις αρθρώσεις είναι το σχήμα διαμαντιού.
5. Τρεις κύριες «μάζες» σχεδιάζονται στην παλάμη: το μαξιλάρι του αντίχειρα, το μαξιλάρι κάτω από το μικρό δάχτυλο και το μαξιλάρι του δείκτη. Υπάρχουν επίσης μαξιλαράκια κάτω από τα άλλα δάχτυλα, αλλά είναι λιγότερο αισθητά όταν το χέρι είναι χαλαρό.
6. Τα μαξιλαράκια του αντίχειρα και του δείκτη θα είναι καθαρά ορατά στο εσωτερικό του χεριού και η «μάζα» κάτω από το μικρό δάχτυλο είναι το προεξέχον μέρος της παλάμης στο πλάι. Το προεξέχον εξόγκωμα στην άλλη πλευρά είναι το ίδιο μαξιλάρι του αντίχειρα.
7. Οι αρθρώσεις στα δάχτυλα σημειώνονται πρώτα ως σημεία στα σωστά σημεία. Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι όλα βρίσκονται κατά μήκος της γραμμής των τόξων, και όχι κατά μήκος καν παραλλήλων.
8. Οι αρθρώσεις κάθε μεμονωμένου δακτύλου βρίσκονται παράλληλα μεταξύ τους.
9. Όλες οι γραμμές του πινέλου τείνουν να σχηματίζουν έναν κύκλο. Αυτός ο κανόνας ισχύει για όλες τις γωνίες.
10. Ο χώρος ανάμεσα στα δάχτυλα στην πίσω πλευρά μοιάζει με πτυχές με κοιλότητες, ενώ στην εσωτερική πλευρά μοιάζει με τοξωτές γραμμές.

Εδώ τελειώνει προς το παρόν η ανατομία των χεριών για το σχέδιο του πινέλου. Αφού σχεδιάσετε το σχήμα, ελέγξετε την ορθότητα των αναλογιών και το εύρος κίνησης, μπορείτε να αρχίσετε να περιγράφετε λεπτομερώς το σχέδιο.

Εδώ πρέπει να δώσετε προσοχή στις ακόλουθες αποχρώσεις:

• Τα νύχια πρέπει να φαίνονται φυσικά, να έχουν πετσάκια και ημικυκλικό σχήμα. Το σημείο όπου το νύχι προσκολλάται στο δάχτυλο υποδεικνύεται, μεταξύ άλλων, από σκιές.
• Υπάρχουν πάντα μικρές «ρυτίδες» στις αρθρώσεις των δακτύλων - γίνονται βαθύτερες αν ισιώσετε το χέρι σας και ισιώνουν αν σφίξετε τα δάχτυλά σας. Αλλά θα είναι ορατά σε κάθε περίπτωση.
• Εκτός από τις αρθρώσεις που είναι ορατές στο πίσω μέρος του χεριού, συχνά παρατηρούνται φλέβες σε αυτήν την περιοχή. Σχεδιάζοντας φωτεινά σημεία και σκιές, μπορούν να γίνουν περισσότερο ή λιγότερο έντονα.
• Ανάλογα με τη θέση του πινέλου που σχεδιάζεται και την πηγή φωτός στην εικόνα, μια σκιά από την παλάμη και τα δάχτυλα θα πέσει πάνω τους.
• Είναι επίσης σημαντικό να λάβετε υπόψη την τάση του πινέλου προς ένα σφαιρικό σχήμα όταν σχεδιάζετε φως και σκιά. Τα προεξέχοντα μέρη, ειδικά οι αρθρώσεις των δακτύλων, θα έχουν τα πιο ανοιχτόχρωμα σημεία, ενώ οι πτυχές και τα κενά μεταξύ των δακτύλων θα έχουν βαθιές σκιές.

Είναι επίσης σημαντικό να θυμάστε ότι είναι σημαντικό να μην το παρακάνετε με το σχέδιο της δομής του δέρματος και των πτυχών. Όσο περισσότερα από αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στο σχέδιο των χεριών, τόσο «παλαιότερο» θα φαίνεται το χέρι. Η παρουσία χαρακτηριστικών του δέρματος (για παράδειγμα, ουλές, κονδυλώματα, τατουάζ) πρέπει επίσης να «προσαρμοστεί» στην ανατομία του ανθρώπινου χεριού. Κοσμήματα όπως δαχτυλίδια και βραχιόλια είναι πιο εύκολο να τα σχεδιάσετε στα τελευταία στάδια, ώστε να μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα πώς ακριβώς θα τοποθετηθούν στο χέρι.

Εύρος κίνησης

Τα ανθρώπινα άκρα έχουν ευρύ φάσμα κίνησης. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα χέρια. Και για να σχεδιάσουμε ανθρώπους σε κίνηση, να απεικονίσουμε διάφορες σκηνές ζωής, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε αυτό το ζήτημα.

Εύρος κίνησης στην άρθρωση του ώμου

Η άρθρωση του ώμου στον άνθρωπο έχει ένα τεράστιο εύρος κίνησης σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η πρώτη κίνηση για τη μελέτη του ζητήματος είναι η ανύψωση και η κατέβασμα του χεριού πάνω και κάτω (κατάσταση ηρεμίας). Εδώ η απόκλιση θα φτάσει τις 170-180° από την κατάσταση ηρεμίας. Τα χέρια τεντωμένα προς τα εμπρός φτάνουν σε γωνία 90°. Εκτός από την κίνηση προς τα πάνω και προς τα εμπρός, το χέρι μπορεί επίσης να μετακινηθεί προς τα πίσω. Εδώ η απόκλιση είναι περίπου 40°.

Μπορείτε να σηκώσετε το χέρι σας στις 90° και να το μετακινήσετε ευθεία στο πλάι. Με βάση αυτή τη θέση, ο βραχίονας μπορεί να μετακινηθεί προς τα πίσω κατά 40-50° και προς τα εμπρός κατά 140-160°. Από την ίδια θέση, μπορείτε να σηκώσετε το χέρι σας κάθετα προς τα πάνω και να το χαμηλώσετε προς τα κάτω υπό γωνία προς την αντίθετη κατεύθυνση – περίπου 30-40°.

Αξίζει να θυμόμαστε ότι το χέρι, λυγισμένο στον αγκώνα, μπορεί να τοποθετηθεί πλήρως πίσω από την πλάτη σε ορθή γωνία και σε γωνία 30-40° όταν είναι ισιωμένο.

Εύρος κίνησης του καρπού

Υπάρχουν έννοιες όπως η πρηνισμός και η υπτιασμός του χεριού. Αν πάρουμε την ουδέτερη θέση όπως όταν ο αντίχειρας δείχνει προς τα πάνω, τότε ο πρηνισμός θα ονομαζόταν χέρι γυρισμένο με την πίσω πλευρά προς τα έξω, και ο υπτιασμός θα ονομαζόταν χέρι γυρισμένο με την ανοιχτή παλάμη προς τα πάνω. Αποδεικνύεται ότι το εύρος κίνησης μόνο του καρπού είναι 180°. Αλλά εμπλέκοντας επίσης τις αρθρώσεις του αγκώνα και του ώμου, ο βραχίονας μπορεί να περιστραφεί κατά 360°.

Οι κινήσεις των δακτύλων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ξεκινώντας από τον αντίχειρα. Το κέντρο κίνησής του βρίσκεται πολύ κοντά στον καρπό, σημαντικά χαμηλότερα από τα υπόλοιπα δάχτυλα. Επομένως, κινείται σαν να είναι ξεχωριστά από αυτούς. Όταν το χέρι είναι χαλαρό, υπάρχει ένα μικρό κενό μεταξύ του αντίχειρα και της παλάμης. Αυτό το δάχτυλο μπορεί να λυγίσει προς τη βάση του μικρού δακτύλου, να μετακινηθεί μακριά από την παλάμη υπό γωνία έως και 90-100° σε διαφορετικές κατευθύνσεις.

Τα υπόλοιπα δάχτυλα συνδέονται μεταξύ τους πιο σφιχτά και επομένως η κίνηση μεμονωμένων δακτύλων προκαλεί συχνότερα την κίνηση γειτονικών. Αυτά τα τέσσερα δάχτυλα μπορούν να «απλωθούν» στα πλάγια, να λυγίσουν στη συμβολή των φαλαγγών, να πιεστούν στην παλάμη και να τραβηχτούν προς τα πίσω σε μικρή απόσταση (μέγιστο – 90° αν πιέσετε πάνω τους).

Σχεδιάζοντας μια γροθιά

Η φυσική θέση της γροθιάς είναι με 4 δάχτυλα λυγισμένα και πιεσμένα στην παλάμη, και τον αντίχειρα λυγισμένο και πιεσμένο πάνω τους.

Για να αποφύγετε λάθη στο σχέδιο, είναι σημαντικό να λάβετε υπόψη ότι:

• Όταν λυγίζετε το δάχτυλο, σχηματίζονται πτυχές, οι οποίες, όταν φαίνονται από το πλάι, σχηματίζουν ένα σταυρό.
• Όσο περισσότερο λυγίζει το δάχτυλο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πτυχή στην κάμψη.
• Η πτυχή που σχηματίζεται κατά την κάμψη του αντίχειρα, στη φυσική θέση της γροθιάς, καλύπτει τη φάλαγγα των νυχιών του δείκτη.
• Όταν ένα χέρι είναι λυγισμένο σε γροθιά, οι αρθρώσεις δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Συνήθως η άρθρωση του μεσαίου δακτύλου είναι ελαφρώς υψηλότερη.
• Η φάλαγγα του αντίχειρα βρίσκεται πάνω από τις μεσαίες φάλαγγες του δείκτη και των μεσαίων δακτύλων.
• Οι πρώτες αρθρώσεις των δακτύλων προεξέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο όταν σφίγγουμε το χέρι σε γροθιά.

Η ακόλουθη άσκηση θα σας βοηθήσει να απεικονίσετε ανατομικά σωστά ένα χέρι που σφίγγεται σε γροθιά: φανταστείτε πώς η παλάμη σας ακουμπάει σε μια μπάλα, η οποία σταδιακά μικραίνει και τελικά ξεφουσκώνει. Οι διαφορετικές θέσεις των χεριών σε αυτή την περίπτωση είναι μια καλή ιδέα για μια εξάσκηση στο σχέδιο.

Σύνθετες γωνίες

Μερικές φορές οι καλλιτέχνες απεικονίζουν σκηνές που έχουν ληφθεί μόνο «από τα κεφάλια τους» και δεν έχουν παρατηρηθεί στην πραγματική ζωή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχουν σύνθετες γωνίες της θέσης των βραχιόνων και των χεριών. Για να αποφύγετε προφανή λάθη, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο κατασκευής της θέσης της βούρτσας χρησιμοποιώντας γραμμές με κουκκίδες. Κάθε γραμμή αντιπροσωπεύει ένα κόκκαλο ή ντόμινο, καθοδηγώντας την κίνηση του στοιχείου. Κάθε σημείο είναι ένα σημείο σύνδεσης, καμπής, αρχής κίνησης.

Στη συνέχεια, μπορείτε να προσθέσετε απλά γεωμετρικά σχήματα σε αυτές τις γραμμές - κυλίνδρους, παραλληλεπίπεδα, κύκλους. Η γεωμετρική, σχηματική αναπαράσταση ανθρώπων και διαφορετικών μερών του σώματος είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να εξασκηθείτε στις κινήσεις σχεδίασης.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε λάθη όταν σχεδιάζετε πολύπλοκες γωνίες με το χέρι είναι να δοκιμάσετε αυτές τις γωνίες στον εαυτό σας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν καθρέφτη ή ένα χρονόμετρο φωτογραφιών για να ελέγξετε το σχέδιό σας. Έτσι, η βασική γνώση της ανθρώπινης ανατομίας, η σύνταξη μιας ακολουθίας ενεργειών για την κατασκευή μιας σύνθεσης και η επίμονη εκπαίδευση όχι μόνο θα σας βοηθήσουν να μάθετε πώς να σχεδιάζετε τα χέρια και άλλα σύνθετα μέρη του σώματος, αλλά θα κάνουν και τη διαδικασία σχεδίασης πιο ενδιαφέρουσα και συνειδητή.

Βίντεο για το πώς να σχεδιάσετε τα χέρια

Πώς να σχεδιάσετε σωστά τα χέρια: